Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] S.A. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 marca 2020 r. sygn. akt I SA/Wa 406/20 oddalającego sprzeciw [...] S.A. z siedzibą w [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za zajęcie nieruchomości postanawia: zawiesić postępowanie do czasu podjęcia przez Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnięcia w sprawie o sygn. akt I OPS 1/20.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 18 marca 2020 r., na podstawie art. 151a § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm., dalej: p.p.s.a.), oddalił wniesiony przez [...] S.A. z siedzibą w [...] sprzeciw na decyzję Wojewody [...] z [...] grudnia 2019 r. uchylającą w całości w oparciu o art. 138 § 2 k.p.a. decyzję Starosty [...] z [...] czerwca 2019 r. o odmowie ustalenia i wypłaty odszkodowania na rzecz [...] i [...] za zajęcie części nieruchomości na podstawie decyzji Naczelnika Gminy [...] z [...] grudnia 1980 r. zezwalającej na wejście na teren obszaru wsi [...],[...],[...],[...],[...],[...] i [...] w celu budowy linii elektroenergetycznej 400 kV [...] - [...] na nieruchomości gruntowej stanowiącej obecnie działkę ewidencyjną nr [...] z obrębu [...], gmina [...], KW Nr [...].
Od powyższego wyroku skarżąca Spółka wniosła skargę kasacyjną, zaskarżając wyrok w całości i wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku i wydanie orzeczenia reformatoryjnego w oparciu o art. 188 p.p.s.a., ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Wniesiono też o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego.
Skarga kasacyjna zarzuciła zaskarżonemu wyrokowi naruszenie prawa materialnego, tj.:
1. art. 128 ust. 1 w zw. z art. 129 ust. 5 pkt 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami i art. 128 ust. 4 tej ustawy poprzez ich błędną interpretację polegającą na uznaniu, że roszczenia o ustalenie i wypłatę odszkodowania z tytułu ograniczenia prawa własności do nieruchomości, jest dziedziczne przez spadkobierców "osoby wywłaszczonej" na mocy instytucji prawa cywilnego - art. 922 k.c., w sytuacji gdy żaden przepis prawa cywilnego oraz administracyjnego, w szczególności u.g.n. nie zawiera upoważnienia do uwzględnienia w masie spadkowej roszczeń administracyjnoprawnych, a jednie cywilnoprawne;
2. art. 128 ust. 1 w zw. z art. 129 ust. 5 pkt 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami i art. 128 ust. 4 tej ustawy poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że przepis ten swoją dyspozycją obejmuje - poza "osobami wywłaszczonymi" - również ich następców prawnych pod tytułem ogólnym, co oznacza, że uprawnionymi do otrzymania odszkodowania, o których mowa w ww. przepisach są także spadkobiercy "osób wywłaszczonych", a nie wyłącznie sami "wywłaszczeni", podczas gdy w u.g.n. brak jest normy, stanowiącej podstawę tego rodzaju rozwiązania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a., sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego, przed Trybunałem Konstytucyjnym lub Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jeśli więc sąd administracyjny orzekający w danej sprawie uzna, że uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego stanowiąca odpowiedź na zadane w innej sprawie pytanie prawne będzie miała wpływ na rozstrzygnięcie w sprawie, w której orzeka, może zawiesić postępowanie na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a.