Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno, po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 czerwca 2012 r., sygn. akt III SA/Łd 935/11 o odrzuceniu skargi A. W. na akt Dyrektora Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Łodzi z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...] w przedmiocie unieważnienia pisemnego egzaminu maturalnego z chemii postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z 29 czerwca 2012 r., III SA/Łd 935/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę A. W. na akt Dyrektora Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Łodzi z [...] czerwca 2011 r., nr [...] w przedmiocie unieważnienia pisemnego egzaminu maturalnego z chemii.
W ocenie Sądu pierwszej instancji, czynność unieważnienia pisemnego egzaminu maturalnego nie jest czynnością z zakresu administracji publicznej, dotyczącą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) - zwanej dalej "p.p.s.a.", a jest jedynie stwierdzeniem przez właściwy organ, że na skutek niesamodzielnego pisania pracy przez zdającego komisja nie może ustalić wyniku egzaminu tego zdającego. Unieważnienie egzaminu nie stwarza dla zdającego żadnych praw ani obowiązków wynikających z przepisów prawa, a jest jedynie czynnością, której dokonuje się, gdy nie ma możliwości ustalenia oceny egzaminu, w tym wypadku na skutek niesamodzielności pisania pracy maturalnej. Akt unieważniający egzamin maturalny nie wymaga więc tym bardziej formy decyzji administracyjnej, a co za tym idzie, do jego wydania nie mają zastosowania przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
Zgodnie z § 99 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 83, poz. 562 ze zm.), w przypadku stwierdzenia podczas sprawdzania arkusza egzaminacyjnego niesamodzielnego rozwiązywania zadań egzaminacyjnych przez zdającego dyrektor komisji okręgowej, w porozumieniu z dyrektorem Komisji Centralnej, unieważnia część pisemną egzaminu maturalnego z danego przedmiotu tego zdającego.
Sąd pierwszej instancji przytoczył pogląd wyrażony w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 czerwca 2012 r., I OSK 803/12, że po pierwsze, przystępujący do egzaminu obowiązany jest dopełnić warunków formalnych określających tryb przeprowadzania egzaminu, gwarantujących prawidłowy jego przebieg i samodzielne rozwiązywanie zadań egzaminacyjnych (§ 99 rozporządzenia). Po drugie zaś, musi się on wykazać wiedzą w stopniu umożliwiającym otrzymanie z każdego przedmiotu obowiązkowego co najmniej 30% punktów możliwych do uzyskania (§ 76 ust. 2 i § 97 ust. 2 rozporządzenia). Dopiero wypełnienie obu tych obowiązków składa się na egzamin maturalny. Oceny dopełnienia drugiego z tych obowiązków właściwy organ egzaminacyjny dokonuje w formie wyniku wyrażającego w skali procentowej ilość punktów uzyskanych przez zdającego w stosunku do punktów możliwych do uzyskania (§ 76 ust. 1 i § 97 ust. 1 rozporządzenia). Natomiast dokonanie oceny, że zdający naruszył warunki formalne określające tryb przeprowadzania egzaminu następuje w formie przerwania i unieważnienia egzaminu maturalnego (§ 99 rozporządzenia). Oba te rodzaje ocen mają charakter czynności materialno-technicznych i składają się na przeprowadzenie egzaminu w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 10 ust. 1 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.). Akt unieważniający egzamin maturalny nie ma "rangi decyzji administracyjnej", a co za tym idzie, do jego wydania nie mają zastosowania przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. Skoro ocena w przedmiocie przerwania i unieważnienia egzaminu maturalnego wchodzi w skład wyniku egzaminu maturalnego (por. np. § 99 ust. 3 rozporządzenia), to skarga do sądu administracyjnego na tą ocenę jest niedopuszczalna na zasadzie art. 9c ust. 2a ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty.