Dnia 22 czerwca 2017 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 4 grudnia 2014 r. o sygn. akt II SA/Bd 1169/14 odrzucającego skargę J.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy z dnia 5 sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 4 grudnia 2014 r. odrzucił skargę J.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy z dnia 5 sierpnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu, z uwagi na nieuiszczenie należnego wpisu w terminie.
Skargę kasacyjną od całości powyższego postanowienia wywiódł J.K., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika z urzędu - adw. K. P. Wskazał on w petitum skargi kasacyjnej, że "jako pełnomocnik skarżącego Pana J.K., pełnomocnictwo z opłatą załączam, na podstawie przepisu art. 173 § 1 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej ppsa) wnoszę skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy Wydziału II z dnia 4 grudnia 2014 r. o sygn. akt II SA/Bd 1169/14, doręczonego mi w dniu 23 kwietnia 2015 r. i zaskarżam to postanowienie w całości."
W skardze kasacyjnej nie postawiono zarzutów naruszenia określonych przepisów prawa przez skarżone postanowienie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie przypomnieć należy, że zgodnie z art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.), Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania.
Zgodnie z art. 176 § 1 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna zawierać:
1) oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części;
2) przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie;
3) wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany.
Zgodnie z art. 177a p.p.s.a., jeżeli skarga kasacyjna nie spełnia wymagań przewidzianych w art. 176, innych niż przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, przewodniczący wzywa stronę do usunięcia braków w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi.
W myśl art. 178 p.p.s.a., wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Stosownie do art. 180 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny na posiedzeniu niejawnym odrzuci skargę kasacyjną, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez wojewódzki sąd administracyjny, albo zwróci ją temu sądowi w celu usunięcia dostrzeżonych braków.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że elementem materialnym skargi kasacyjnej jest przytoczenie w niej podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie. Brak ten nie stanowi braku formalnego, zatem nie wzywa się do jego uzupełnienia. Skoro granice rozpoznania sprawy wyznaczają granice skargi kasacyjnej (podstawy kasacyjne), to brak powołania w niej podstaw kasacyjnych uniemożliwia rozpoznanie sprawy. Wniesione pismo jest wówczas jedynie formalnie skargą kasacyjną, a nie materialnie.