Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dnia 9 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku [...] w K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej [...] w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 czerwca 2016 r., sygn. akt II SA/Kr 495/16 w sprawie ze skargi [...] w K. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] marca 2016 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy zwrotu części nieruchomości postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. 2
Wyrokiem z dnia 29 czerwca 2016 r., sygn. akt II SA/Kr 495/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę [...] w K. na sprecyzowaną w sentencji decyzję Wojewody Małopolskiego.
Pismem z dnia 16 września 2016 r. strona skarżąca wniosła skargę kasacyjną od powyższego wyroku, w której zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści przepisu art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718) - dalej: P.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W myśl przepisu art. 61 § 3 tej ustawy, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (...). Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych w granicach tej samej sprawy. W przypadku wydania przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku oddalającego skargę, wniosek o wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności dopuszczalny jest również na etapie postępowania kasacyjnego i podlega wówczas rozpoznaniu przez Naczelny Sąd Administracyjny (p. uchwała składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 kwietnia 2007 r., sygn. akt I GPS 1/07 (ONSA i WSA 2007/4/77).
Wyjaśnić należy, że przepis art. 61 § 3 P.p.s.a. przewiduje możliwość wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji na wniosek strony, którą uzależnia od wykazania zajścia niebezpieczeństwa wyrządzenia stronie znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Możliwość udzielenia ochrony tymczasowej została zatem ograniczona do sytuacji wystąpienia jednej z dwóch przesłanek zawartych w omawianym przepisie. Obowiązkiem strony jest wskazanie we wniosku okoliczności na poparcie spełnienia przynajmniej jednej z nich. Innymi słowy uprawnienie to wiąże się z obowiązkiem uzasadnienia wniosku, poprzez poparcie go stosownymi twierdzeniami i dokumentami na okoliczność spełnienia ustawowych przesłanek wstrzymania wykonania decyzji (p. m.in. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 listopada 2007 r., sygn. II FZ 338/07, publ. CBOSA). Argumentacja wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu musi w sposób przekonywujący wskazać na konkretne relacje między brakiem wstrzymania zaskarżonej decyzji, a wystąpieniem zagrożeń z art. 61 § 3 P.p.s.a. (p. m.in. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 grudnia 2006 r., sygn. I FZ 525/06, publ. j.w.). Z konstrukcji powyższego przepisu wynika, że na wnioskodawcy spoczywa ciężar wykazania przesłanek zawartych w cytowanym przepisie, zaś sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli jest spełniona ustawowa przesłanka określona jako potencjalna możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane.
W niniejszej sprawie strona skarżąca kasacyjnie nie wykazała, aby w występujących w niej okolicznościach zachodziły przesłanki udzielenia ochrony tymczasowej. Wynika to z tego, że wniosek w tym zakresie, prócz samego żądania wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, nie zawiera żadnej argumentacji, która mogłaby w jakikolwiek sposób wskazywać na możliwość wystąpienia niebezpieczeństw, o jakich mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a. Brak uzasadnienia wniosku uniemożliwia jego merytoryczną ocenę. Nie jest bowiem rolą Sądu domniemywanie, w czym wnioskodawca upatruje niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków w przypadku wykonania kwestionowanego aktu (p. m.in. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 maja 2010 r. sygn. akt II FZ 223/10, z dnia 15 lutego 2011 r. sygn. akt II OZ 73/11, z dnia 27 listopada 2014 r. sygn. akt I OSK 2988/14, publ. j.w.). Okoliczności uzasadniające wstrzymanie wykonania kwestionowanej decyzji w żaden sposób nie wynikają także z treści uzasadnienia skargi kasacyjnej.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 61 § 3 w związku z art. 193 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.
-----------------------
2