Dnia 12 lutego 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Morys, , , po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku R. W. o uzupełnienie wyroku Naczelnego Sąd Administracyjnego z dnia 13 listopada 2013 r., sygn. akt I OSK 2825/12, oddalającego skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 1951/11 w sprawie ze skargi R. W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wywłaszczenia i odszkodowania postanawia: oddalić wniosek.
Wyrokiem z dnia 13 listopada 2013 r., sygn. akt I OSK 2825/12, Naczelny Sąd Administracyjnego oddalił skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 1951/11, w sprawie ze skargi R. W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] sierpnia 2011 r., nr [...], w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wywłaszczenia i odszkodowania
W ustawowym terminie R. W. złożył wniosek o uzupełnienie ww. wyroku Naczelnego Sąd Administracyjnego, domagając się dokonania określonej przez wnioskodawcę oceny stanu faktycznego i prawnego sprawy oraz dodatkowo uzasadnienia takiej oceny przez Sąd, precyzując fakty, jakie należało ustalić w motywach wyroku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 157 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.
Jak wynika z treści ww. przepisu strona może domagać się uzupełnienia wyroku w dwóch przypadkach: po pierwsze, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi i po drugie, jeżeli nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. W żadnym z powołanych przypadków nie mieści się jednakowoż możliwość zmiany orzeczenia wydanego przez Naczelny Sąd Administracyjny, który stosując art. 184 p.p.s.a. co do meritum sprawy nie mógł zawrzeć w wyroku innego rozstrzygnięcia niż "oddalającego skargę kasacyjną". Przedmiotowy wniosek zaś zmierza do zawarcia w wyroku szeregu innych rozstrzygnięć, które nie mieszczą się w zakresie zastosowanej przez Naczelny Sąd Administracyjny podstawy prawnej rozstrzygnięcia. Nie jest zatem dopuszczalne uzupełnienie wyroku o inną niż wspomniana wyżej treść, w tym o wskazane przez skarżącego zagadnienia. Co więcej w orzecznictwie i doktrynie utrwalony jest pogląd , iż uzupełnienie wyroku jest możliwe tylko w odniesieniu do sentencji, a nie uzasadnienia (por. postanowienia NSA z dnia 6 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 676/11; z dnia 6 lipca 2011 r., sygn. akt II FSK 2066/09, publ. w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych oraz B. Dauter w komentarzu do Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, LEX 2013).
Mając powyższe okoliczności na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił wniosek o uzupełnienie wyroku z dnia 13 listopada 2013 r., jako niespełniający wymogów, o jakich mowa w art. 157 § 1 p.p.s.a.