Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 30 listopada 2007 r. sygn. akt II SO/Lu 28/07 odmawiającego wymierzenia grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w L. za nieprzekazanie skargi p o s t a n a w i a: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę wniosku o wymierzenie grzywny do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 30 listopada 2007 r. sygn. akt II SO/Lu 28/07 - po rozpoznaniu wniosku Z. W. - odmówił wymierzenia grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w L. za nieprzekazanie skarg.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż w swoim wniosku Z. W. wniósł o wymierzenie grzywny za nieprzekazanie do Sądu jego pisma z dnia 13 lipca 2007 r. Pismo to pozbawione merytorycznej (zrozumiałej) treści zawierało jedynie wniosek o pomoc prawną oraz odwoływało się do zaskarżonych już decyzji Kolegium o nr [...]. W związku z tym należy wskazać, iż Kolegium podjęło właściwe działania traktując pismo jako uzupełnienie wcześniej złożonych skarg i przesyłając pismo do Sądu.
Ponadto, Sąd I instancji działając z urzędu stwierdził, że pismo to zostało dołączone w dniu 24 lipca 2007 r. do założonych akt sądowych (sygn. akt II SA/Lu 548/07 i II SA/Lu 549/07) dotyczących skarg strony na wymienione decyzje Kolegium.
Jednocześnie Sąd zaznaczył, że pismo z dnia 13 lipca 2007 r. złożone do organu pozbawione było nazwy, natomiast to samo pismo złożone do Sądu jako załącznik do wniosku zostało nazwane "skarga". Powyższe świadczy, że strona dokonała późniejszego uzupełnienia treści pisma poprzez dodanie jego nazwy, co zasługuje na dezaprobatę.
Odmawiając wymierzenia grzywny Sąd podkreślił również, że pisma procesowe w postępowaniu administracyjnym i sądowoadministracyjnym muszą spełniać określone wymagania formalne. Przede wszystkim muszą jasno i precyzyjnie wskazywać adresata pisma i żądania strony. Sąd oraz organ rozpatrując pismo strony nie może domniemywać jakimi przesłankami kieruje się strona, jak również do kogo je kieruje, co nie miało miejsca w niniejszej sprawie.
Z. W. złożył skargę kasacyjną od powyższego postanowienia zarzucając naruszenie "prawa materialnego (bo decydującego o roszczeniach pieniężnych odpowiedniego podmiotu, chociaż zawartego w ustawie procesowej) art. 55 § 1 w związku z art. 156 § 6" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej "P.p.s.a.") - przez błędną wykładnię z powodu wyrażenia poglądu, że nie są spełnione przesłanki z tych przepisów i rzekomo nie wiadomo o co skarżącemu chodzi.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, że sprawa dotyczy wymierzenia grzywny za nieprzekazanie do Sądu skargi dot. wniosku o wyłączenie członków Kolegium do rozpoznawania spraw. Chodziło o sprawy objęte decyzjami SKO z dnia [...] nr [...] i [...]. Zanim te decyzje zapadły skarżący wnioskiem z dnia 6 maja 2007 r. (wpłynął 7 maja 2007 r.) domagał się wyłączenia wskazanych członków Kolegium od rozpoznawania jego spraw. Pismem z dnia 15 maja 2007 r. Kolegium odpowiedziało negatywnie skarżącemu. Ponieważ strona nie otrzymała postanowienia a jedynie pismo, to złożyła skargę z dnia 5 czerwca 2007 r., która nie została przekazana do Sądu. Stąd strona pismem z 13 lipca 2007 r. domagał się pomocy prawnej podnosząc, że już 11 czerwca 2007 r. złożono skargę i do tej pory nie ma orzeczenia. Z uwagi na brak reakcji Organu, wniesiony został wniosek o wymierzenie grzywny.