Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje
Skarga kasacyjna ma usprawiedliwioną podstawę.
Przede wszystkim należy zaznaczyć, że zastosowanie przez sąd administracyjny trybu określonego w art. 55 § 1 P.p.s.a. uzależnione jest od wniosku strony o wymierzenie organowi grzywny z powodu nieprzekazania przez tenże organ określonej skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią do sądu.
Tymczasem w niniejszej sprawie strona we wniosku o wymierzenie grzywny podniosła, że wnosi o zastosowanie tejże sankcji "za nieprzekazanie skargi wraz z aktami i odp. na skargę odrębnie (oddzielnie) jako skargi na bezczynność SKO (...)" załączając "Pismo-Skargę z 13.07.07" oraz "Skargę z 5.06.07." Tym samym strona nie wskazała precyzyjnie za nieprzekazanie, której skargi domaga się wymierzenia grzywny.
Stąd zważywszy zarówno na niejasną treść samego wniosku o zastosowanie art. 55 § 1 P.p.s.a., jak i na załączone do wniosku dwa pisma zatytułowane "skarga" zasadnym było wezwanie strony na mocy art. 49 § 1 P.p.s.a. do sprecyzowania wniesionego wniosku, którego sformułowanie nie wskazywało, jaka skarga zdaniem Z. W. nie została do sądu przekazana zgodnie z art. 54 § 2 P.p.s.a. Przyjęcie zaś przez Sąd I instancji, że strona żąda wymierzenia grzywny za nieprzekazanie pisma z 13 lipca 2007 r. nie wydaje się jednoznacznie wynikać z wniosku strony, który jest wnioskiem wszczynającym postępowanie.
Zatem w świetle powyższego za uzasadniony należy uznać zarzut naruszenia art. 55 § 1 P.p.s.a. wskazany w podstawie skargi kasacyjnej. Niezrozumiałym natomiast pozostaje zarzut naruszenia, w związku z tym przepisem, art. 156 § 6 P.p.s.a., którego w ogóle ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie zawiera. Z uwagi zaś na określone w art. 183 § 1 P.p.s.a. związanie Sąd granicami skargi kasacyjnej, nie jest możliwe domniemywanie przez tenże Sąd który przepis strona zamierzała wskazać.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 185 § 1 w związku z art. 182 § 1 P.p.s.a. orzekł jak wyżej.