Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. M. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 lipca 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 711/15 odrzucającego skargę A. M. na uchwałę Rady Miasta O. z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia zasad sprzedaży na rzecz najemców lokali mieszkalnych stanowiących własność gminy postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie
Postanowieniem z dnia 15 lipca 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 711/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A. M. na uchwałę Rady Miasta O. z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia zasad sprzedaży na rzecz najemców lokali mieszkalnych stanowiących własność gminy.
W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 30 marca 2015 A. M., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na uchwałę Rady Miasta O. z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia zasad sprzedaży na rzecz najemców lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy O. i udzielenia bonifikaty od ceny lokalu.
W treści skargi wskazano, że zgodnie z dyspozycją art. 101 ustawy o samorządzie gminnym skarżąca przed wniesieniem powyższej skargi wystąpiła do organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa z dnia 16 lutego 2015 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że stosownie do art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.) Nr 142, poz. 1591 ze zm. - dalej u.s.g), każdy czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia zaskarżyć taki akt do sądu administracyjnego.
Uchwałą podjętą w dniu 2 kwietnia 2007 r. (sygn. akt II OPS 2/07, publ. ONSAiWSA 2007/3/60, ZNSA 2007/2/83) w składzie siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjęto, iż przepis art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) dalej p.p.s.a. znajduje zastosowanie do skarg wnoszonych do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 u.s.g. Oznacza to, że taka skarga powinna być poprzedzona wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, przy czym w sytuacji udzielenia przez organ na nie odpowiedzi, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia jej doręczenia natomiast w przypadku braku jej udzielenia, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania. Zatem, z dniem wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa rozpoczyna bieg termin sześćdziesięciu dni na wniesienie skargi, mimo że sprawa udzielenia odpowiedzi na to wezwanie jest otwarta. Termin ten staje się bezprzedmiotowy gdy przed jego upływem organ doręczy odpowiedź na wezwanie, w przeciwnym przypadku biegnie on nieprzerwanie od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa, przy czym udzielenie odpowiedzi przez organ po tym terminie jest bezskuteczne.
Zdaniem sądu I instancji A. M. wniosła skargę do Sądu bez uprzedniego wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa. Wskazane przez skarżącą wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 16 lutego 2015 r. dotyczyło w istocie uchwały Rady Miasta O. z dnia [...] września 2007 r. nr [...] zmieniającej uchwałę Rady Miasta O. z dnia [...] marca 2007 r. nr [...], a nie uchwały Rady Miasta O. z dnia [...] maja 2013r. Znajdujące się w aktach sprawy wezwanie skarżącej z dnia 26 listopada 2014 r. dotyczyło również uchwały Rady Miasta O. z dnia [...] września 2007 r. nr [...] zmieniającej uchwałę Rady Miasta O. z dnia [...] marca 2007 r. nr [...]. Tymczasem, w niniejszej sprawie przedmiotem zaskarżenia jest uchwała Rady Miasta O. z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia zasad sprzedaży na rzecz najemców lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy O. i udzielenia bonifikaty od ceny lokalu.