Skarga kasacyjna na decyzję Wojewody Małopolskiego w przedmiocie umorzenia postępowania o wypłatę odszkodowania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. Ł. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 30 października 2008 r., sygn. akt II SA/Kr 892/08 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi J. Ł. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] czerwca 2008 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania o wypłatę odszkodowania postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 30 października 2008 r. odrzucił skargę J. Ł. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] czerwca 2008 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania o wypłatę odszkodowania. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że zgodnie z art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wzywania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej. W niniejszej sprawie stosownie do § 2 ust. 3 pkt 5 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.), wpis wynosi 200 zł. Wpis ten nie został uiszczony przez adwokata wnoszącego skargę w imieniu skarżącego. Dlatego skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 221 P.p.s.a.

Na powyższe postanowienie J. Ł., reprezentowany przez pełnomocnika z urzędu adw. A. Ż., wniósł "zażalenie".

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Na wstępie zaznaczyć należy, iż wniesione w sprawie "zażalenie" Naczelny Sąd Administracyjny uznał za skargę kasacyjną. Zgodnie bowiem z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. dalej P.p.s.a.), od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna a nie zażalenie.

Stosownie do art. 174 P.p.s.a. skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach: 1) naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie; 2) naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny jest związany podstawami skargi kasacyjnej, bowiem według art. 183 § 1 P.p.s.a. - rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc z urzędu pod rozwagę jedynie nieważność postępowania. Związanie NSA podstawami skargi kasacyjnej wymaga prawidłowego ich określenia w samej skardze. Powyższe oznacza konieczność powołania konkretnych przepisów prawa, którym - zdaniem skarżącego - uchybił sąd, uzasadnienia zarzutu ich naruszenia, a w razie zgłoszenia zarzutu naruszenia prawa procesowego - wykazania dodatkowo, że to wytknięte uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Skarga kasacyjna nieodpowiadająca tym wymaganiom, pozbawiona niezbędnych elementów konstrukcyjnych uniemożliwia sądowi ocenę jej zasadności. Wniesiona w niniejszej sprawie skarga kasacyjna nie spełnia powyższych wymogów. W piśmie procesowym sporządzonym i wniesionym przez pełnomocnika skarżącego nie powołano żadnych przepisów procesowych ani materialnych, które - zdaniem strony - miał naruszyć zaskarżonym postanowieniem Sąd I instancji. Z tych przyczyn skarga kasacyjna jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu.

Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 180 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1