Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 7 lipca 2014 r. sygn. akt II SA/Po 508/14 o odrzuceniu skargi E. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania postanawia: 1) odrzucić skargę kasacyjną; 2) zwrócić E. Sp. z o.o. z siedzibą w P. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 7 lipca 2014 r., sygn. akt II SA/Po 508/14 odrzucił skargę E. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że skarżąca została wezwana do uiszczenia w terminie 7 dni wpisu od skargi w kwocie 200 zł pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie zostało odebrane przez osobę uprawnioną do odbioru przesyłek w imieniu skarżącej spółki w dniu 20 maja 2014 r., natomiast wpis nie został uiszczony.
W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę na podstawie art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a.".
Skargę kasacyjną (mylnie nazwaną "Zażalenie") na powyższe postanowienie wniosła E. Sp. z o.o. z siedzibą w P., domagając się "nadania sprawie dalszego biegu".
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazano, że skarżąca dokonała przelewu tytułem wpisu w zakreślonym przez Sąd terminie.
Naczelny Sąd Administracyjny, zważył co następuje: w pierwszej kolejności wskazać należy, że w myśl art. 173 § 1 P.p.s.a. od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Tym samym wniesione w sprawie pismo zatytułowane "Zażalenie" należało potraktować jako skargę kasacyjną.
Wymogi skargi kasacyjnej formułuje art. 176 P.p.s.a. Stosownie do tej regulacji skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany.
W orzecznictwie sądowym utrwalony jest pogląd, że o ile braki formalne przewidziane dla pisma procesowego w przypadku niezachowania wymagań w tym zakresie podlegają usunięciu w trybie art. 49 § 1 w zw. z art. 193 P.p.s.a., o tyle niespełnienie w skardze kasacyjnej drugiej grupy wymagań odnoszących się wyłącznie do tego środka nie podlega sanacji, jako że są to braki o charakterze materialnym, nieusuwalnym, a skarga kasacyjna podlega odrzuceniu (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 marca 2004 r., sygn. akt FSK 209/04 - ONSAiWSA 2004 r. z. 1, poz. 13, z dnia 9 lutego 2012 r., sygn. akt II OSK 173/12 - Lex nr 1116295 i z dnia 9 marca 2012 r., sygn. akt I OSK 1043/11 - Lex nr 1120571).
Wniesiona w sprawie skarga kasacyjna nie spełnia wymogów określonych we wskazanym wyżej art. 176 P.p.s.a. Nie zawiera bowiem ani zakresu zaskarżenia, ani wniosku o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany.
Przez przytoczenie podstaw kasacyjnych należy rozumieć dokładne wskazanie podstawy, o której mowa w art. 174 pkt 1 i 2 P.p.s.a. z wyraźnym określeniem przepisów w ramach zgłoszonej podstawy, które zdaniem sporządzającego skargę zostały naruszone przez wojewódzki sąd administracyjny wydający zaskarżone orzeczenie. Stosownie do powołanego przepisu skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach: 1) naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, 2) naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Przytoczenie podstaw kasacyjnych z rozwinięciem zarzutów i przedstawieniem rzeczowej argumentacji w uzasadnieniu skargi kasacyjnej ma niezwykle istotne znaczenie. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje bowiem sprawę wyłącznie w granicach skargi kasacyjnej, biorąc z urzędu pod rozwagę jedynie nieważność postępowania (art. 183 § 1 P.p.s.a.). Obowiązkiem wnoszącego skargę kasacyjną jest zatem precyzyjne przytoczenie podstaw kasacyjnych, co umożliwia Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu orzekającemu w tak zakreślonych granicach ustosunkowanie się do ich zasadności.
W rozpoznawanej sprawie autor skargi kasacyjnej nie wskazał żadnego przepisu prawa materialnego, bądź przepisu postępowania, któremu by uchybił Sąd I instancji a także w skardze kasacyjnej brak jest wniosku o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany.
W tym stanie rzeczy należy uznać, że złożona przez stronę skarga kasacyjna nie odpowiada wymogom ustawowym, określonym w art. 176 P.p.s.a., co skutkuje jej odrzuceniem przez Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 180 P.p.s.a.
O zwrocie wpisu od skargi kasacyjnej orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 i § 2 P.p.s.a.