Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosków A. F. i R. S. o uchylenie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 listopada 2018 r. sygn. akt I OSK 3330/18 odrzucającego skargi o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 sierpnia 2018 r. sygn. akt I OSK 335/17 oraz o wznowienie postępowania w sprawie ze skarg R. S., B. J. i A. F. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości postanawia: odrzucić wnioski.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 1 sierpnia 2018 r., sygn. akt I OSK 335/17 oddalił skargi kasacyjne B. J. i A. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 29 stycznia 2016 r., sygn. akt II SA/Kr 1201/15 w sprawie ze skarg R. S., B. J i A. F. na decyzję Wojewody [...] z [...] sierpnia 2015 r. w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości.
Następnie postanowieniem z 9 listopada 2018 r., sygn. akt I OSK 3330/18 Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargi A. M. i R. S. o wznowienie postępowania zakończonego ww. wyrokiem.
A. F. wnioskiem z 15 listopada 2018 r. zwrócił się o uchylenie wyroku na podstawie art. 165 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: "P.p.s.a."). Wnioskiem z 29 listopada 2018 r. o uchylenie wyroku na ww. podstawie zwrócił się także R. S. W powyższych wnioskach skarżący zwrócili się jednocześnie o wznowienie postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 2 K.p.a. w sprawie o sygn. akt I OSK 330/18.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wnioski o uchylenie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego są niedopuszczalne.
W pierwszej kolejności podnieść należy, że choć we wnioskach o uchylenie, na podstawie art. 165 P.p.s.a skarżący wskazali, iż dotyczą one wyroku, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż w istocie odnoszą się one do postanowienia z 9 listopada 2018 r. wydanego w niniejszej sprawie. Wnioski skarżących zostały bowiem złożone do sprawy o sygn. I OSK 3330/18, która została zakończona ww. postanowieniem, a nie wyrokiem. Do przyjęcia, że w istocie wniosek dotyczy postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 listopada 2018 r., uprawniał też przywołany przepis, w oparciu o który uchylenie orzeczenia miałoby nastąpić.
Stosownie do treści art. 165 P.p.s.a. postanowienia niekończące postępowania w sprawie mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne.
Powyższy przepis nie pozostawia wątpliwości, że na jego podstawie mogą być uchylone jedynie postanowienia niekończące postępowania w sprawie. Skoro zatem w niniejszej sprawie A. F. oraz R. S. złożyli wnioski, na podstawie art. 165 P.p.s.a., o uchylenie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego kończącego postępowanie, gdyż tego rodzaju postanowieniem jest postanowienie o odrzuceniu skarg o wznowienie postępowania, uznać należy, że są one niedopuszczalne.
Jednocześnie podnieść należy, że nawet w przypadku przyjęcia, że powyższe wnioski odnoszą się do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 1 sierpnia 2018 r., sygn. akt I OSK 335/17, to z uwagi na treść art. 165 P.p.s.a także podlegałyby odrzuceniu.
Odnosząc się natomiast do wniosków skarżących o wznowienie postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 2 K.p.a., wyjaśnić należy, że sądy administracyjne nie stosują przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Powołana we wniosku podstawa dotyczy wznowienia postępowania administracyjnego, do którego wznowienia nie jest właściwy Naczelny Sąd Administracyjny. Z treści art. 148 K.p.a. wynika bowiem, iż podanie o wznowienie postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 2 K.p.a. wnosi się do organu administracji publicznej, który wydał w sprawie decyzję w pierwszej instancji. Tym samym stwierdzić należy, że przedmiotowe wnioski w zakresie wznowienia postępowania na postawie art. 145 § 1 pkt 2 K.p.a. także są niedopuszczalne.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 61 § 3 i art. 193 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.