W przedmiotowej sprawie niewątpliwym jest, iż Wojewoda Dolnośląski nie przekazał w ustawowym terminie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu skargi U. S. na decyzję tego organu z dnia [...], bowiem, jak wynika z akt sprawy, jej przekazanie nastąpiło dopiero w dniu 5 marca 2007 r. Okoliczność ta potwierdzona została także przez organ, który jednakże podniósł, iż opóźnienie nastąpiło nie z jego winy, a wynikało z błędnej informacji udzielonej przez pracownika Sądu, zgodnie z którą skarga U. S. miała wpłynąć do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu w dniu 14 czerwca 2006 r. Zauważyć należy, iż jakkolwiek rzeczywiście udzielona została Wojewodzie taka informacja, jednakże podkreślić należy, iż okoliczność ta nie miała wpływu na ocenę zaniechania organu, bowiem skarga U. S. na decyzję Wojewody z dnia [...] została nadana na adres Delegatury [...] Urzędu Wojewódzkiego w W. w dniu 8 maja 2006 r. w Urzędzie Pocztowym w K., do organu wpłynęła zaś w dniu 10 maja 2008 r. Wojewoda D. zobowiązany był więc do przekazania tej skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Stwierdzić zatem należy, iż niezależnie od uzyskanej w sekretariacie Sądu informacji organ zobligowany był do przesłania Sądowi skargi U. S., co wynika wprost z art. 54 § 2 P.p.s.a. Niedopełnienie tego obowiązku i przekazanie sprawy ze znacznym, bo blisko dziesięciomiesięcznym opóźnieniem obciąża organ.
W tej sytuacji zasadnym było uznanie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, iż Wojewoda D. uchybił ustawowemu terminowi wynikającemu z art. 54 § 2 P.p.s.a., zaś postanowienie o wymierzeniu organowi z tego tytułu grzywny w pełni odpowiada prawu.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a.