Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Włoskiewicz, Sędziowie NSA Małgorzata Borowiec, Jan Paweł Tarno (spr.), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Miasta i Gminy Stary Sącz od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 stycznia 2005 r. sygn. akt II SA/Kr 2530/02 w sprawie ze skargi Miasta i Gminy Stary Sącz na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu z dnia 27 sierpnia 2002 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia prawa wieczystego użytkowania z mocy prawa postanawia 1. uchylić zaskarżony wyrok i odrzucić skargę; 2. odstąpić od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 27 stycznia 2005 r., sygn. akt II SA/Kr 2530/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę Miasta i Gminy Stary Sącz na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu z dnia 27 sierpnia 2002 r., znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia prawa użytkowania wieczystego z mocy prawa. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że gmina nie jest stroną postępowania administracyjnego w rozumieniu art. 28 kpa i nie jest podmiotem uprawnionym do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na podstawie art. 50 § 1 ustawy z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) na decyzję administracyjną, jeśli do wydania decyzji w pierwszej instancji upoważniony jest jej organ. Przywołany przepis art. 50 p.p.s.a. ukształtował postępowanie przed sądem administracyjnym jako spór dwóch podmiotów: skarżącego oraz organu administracji, którego działanie lub zaniechanie było przyczyną wniesienia skargi. Taka struktura postępowania z góry określa krąg podmiotów uprawnionych do wniesienia skargi. Nie może nim być organ administracji, który wydał w danej sprawie rozstrzygnięcie. Przyjęcie odmiennego stanowiska nadawałoby temu organowi dwojakie uprawnienia: władcze w zakresie rozstrzygania sprawy administracyjnej i uprawnienia strony, która kwestionuje poprzez skargę zapadłe w sprawie rozstrzygnięcie. Stroną postępowania jest podmiot, który w danym stosunku administracyjnoprawnym występuje w charakterze administrowanego. Brak jest natomiast podstaw, aby pojęcie strony odnosić do podmiotu, który w tym stosunku występuje w charakterze organu administrującego.
Od tego wyroku Miasto i Gmina Stary Sącz złożyło skargę kasacyjną, zaskarżając go w całości. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie prawa materialnego, tj.:
1) art. 28 kpa przez błędną jego wykładnię, że Miasto i Gmina Stary Sącz nie jest stroną postępowania administracyjnego.
2) art. 50 ustawy z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przez błędną jego wykładnię, że Miasto i Gmina Stary Sącz nie jest podmiotem uprawnionym do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, skoro do wydania decyzji w pierwszej instancji upoważniony jest jej organ.
3) art. 48 Konstytucji RP poprzez pozbawienie Miasta i Gminy Stary Sącz prawa do rozpatrzenia sprawy przez niezawisły sąd.
Wskazując na powyższe uchybienia Starosta Olsztyński wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA w Krakowie oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, że w sprawie mamy do czynienia z przeciwstawnymi uprawnieniami dwóch organów administracji publicznej, a mianowicie organ I instancji "broni" swoich praw własnościowych, jako samodzielna osoba prawna w obrocie cywilnoprawnym i administracyjnoprawnym, a organ II instancji pozbawia gminę uprawnień wynikających z prawa własności, aż do pozbawienia tegoż prawa. Na tle art. 45 i 64 Konstytucji RP sąd administracyjny powinien dokonać weryfikacji decyzji administracyjnej wydanej przez organ II instancji.