Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R.N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 7 grudnia 2012 r., sygn. akt II SAB/Sz 74/12 o odrzuceniu skargi R.N. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Burmistrza Kamienia Pomorskiego w przedmiocie ujawnienia w księdze wieczystej prawa gminy do działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
R.N. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Burmistrza [..] w przedmiocie ujawnienia w księdze wieczystej prawa gminy do działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne.
W uzasadnieniu podał, że Burmistrz [..] nie wykonuje obowiązku wynikającego z art. 98 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami w związku art. 98 ust. 1 tej ustawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z dnia
7 grudnia 2013 r., sygn. akt II SAB/Sz 74/12 ww. skargę odrzucił.
W uzasadnieniu powołując się na art. 3 § 1, § 2 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 - dalej: P.p.s.a.) stwierdził, że przedmiot zaskarżenia, nie jest objęty zakresem właściwości rzeczowej sądu administracyjnego. Odwołując się do treści art. 98 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami uznał, że będące przedmiotem skargi działanie Burmistrza [..] w przedmiocie ujawnienia w księdze wieczystej prawa gminy do działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne związana jest z obowiązkiem organu wynikającym z treści art. 98 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nie mieści się w katalogu aktów i czynności administracyjnych podlegających kontroli sądów administracyjnych. Żaden przepis szczególny, stosownie do art. 3 § 3 P.p.s.a nie przewiduje możliwości wniesienia skargi do sądu w rozpatrywanej sprawie.
W ocenie Sąd u pierwszej instancji analiza skargi prowadzi do wniosku, że ma ona charakter tzw. skargi powszechnej określonej w art. 227 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.). Skarga powszechna nie może być natomiast przedmiotem skargi do sądu administracyjnego, bowiem w zakresie działania sądów administracyjnych nie mieści się możliwość dokonywania kontroli skarg powszechnych składanych w trybie postępowania skargowego, uregulowanego w Dziale VIII Kodeksu postępowania administracyjnego.
Skargę kasacyjną na powyższe postanowienie wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego R.N. reprezentowany przez adwokata, i zarzucił naruszenie przepisów postępowania tj. art. 3 § 2 pkt. 8 w zw. z art. 3 § 2 pkt. 4 P.p.s.a, wyrażające się w przyjęciu, iż sprawa nie podlega kognicji sądów administracyjnych w sytuacji, gdy dotyczy bezczynności organu w zakresie czynności opisanej w art. 98 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, którą należy uznać za czynność wskazaną w art. 3 § 2 pkt. 4 P.p.s.a.
Wskazując na powyższe podstawy skargi kasacyjnej wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania oraz zasądzenia kosztów sądowych związanych z wniesieniem skargi kasacyjnej, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniósł, że czynność organu polegająca realizacji obowiązku opisanego w art. 98 ust. 2 cyt. ustawy o gospodarce nieruchomościami jest czynnością, o której mowa w art. 3 § 2 pkt. 4 P.p.s.a. Wskazał, że przedmiotem skargi do sądu administracyjnego mogą być akty lub czynności, które: 1) nie mają charakteru decyzji lub postanowienia, te bowiem zaskarżalne na podstawie art. 3 § 2 pkt. 1-3; 2) są podejmowane w sprawach indywidualnych, albowiem akty o charakterze ogólnym zostały wymienione w art. 3 § 2 pkt. 5 i 6; 3) muszą mieć charakter publicznoprawny; 4) dotyczą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisu prawa. Jego zdaniem realizacja obowiązku, o którym mowa w art. 98 ust. 1 pkt. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi w istocie czynność materialno-techniczną. Czynność podejmowana jest w sprawie indywidualnej dotyczącą przejścia własności działki wydzielonej pod drogę publiczną, a tym samym, odnosząc się do uprawnień konkretnego wnioskodawcy. Nie ma zatem charakteru ogólnego. Jest czynnością publicznoprawną, gdyż w drodze ustawy obowiązek ten został nałożony na organ administracji publicznej.