Naczelny Sąd Administracyjny będąc upoważnionym do każdorazowego badania, czy skarga pochodzi od uprawnionego podmiotu, doszedł zatem do przekonania w niniejszej sprawie, że Prezydent Miasta G. występujący w roli organu wykonującego zadania starosty z zakresu administracji publicznej nie był organem legitymowanym do złożenia skargi kasacyjnej w postępowaniu sądowoadministracyjnym wszczętym skargą M.P. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [..] sierpnia 2017 r., znak: [..].
Naczelny Sąd Administracyjny w obecnym składzie podziela argumentację wyrażoną w uzasadnieniu uchwały NSA z dnia 16 lutego 2016 r., I OPS 2/15. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że "Powiat nie ma legitymacji procesowej strony w sprawie o ustalenie wysokości odszkodowania od powiatu za nieruchomość przejętą pod drogę publiczną, która stała się własnością powiatu, jeżeli decyzję wydaje starosta na podstawie art. 12 ust. 4a w związku z art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz.U. z 2013 r., poz. 687 ze zm.) oraz art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2015 r., poz. 1445)". Nie ma przeszkód, aby stanowisko zawarte w tej uchwale odnieść do występującej w niniejszej sprawie sytuacji, w której Prezydent Miasta G. wykonujący zadania starosty z zakresu administracji publicznej usiłuje zakwestionować rozstrzygnięcie w sprawie, w której uchylone zostały decyzje organu nadzoru dotyczące rozstrzygnięcia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w G. orzekającego o odszkodowaniu za wywłaszczoną nieruchomość. Uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 maja 2003 r., OPS 1/03 wyraźnie przesądza, że włączenie organów jednostek samorządowych do systemu organów administracji publicznej, prowadzących postępowanie w konkretnej sprawie znacznie ogranicza zakres uprawnień procesowych tych jednostek jako osób prawnych. Uprawnienie do korzystania z władztwa administracyjnego przez samorząd terytorialny następuje kosztem znacznego ograniczenia jego dominium, skoro w zakresie, w jakim organ jednostki samorządu terytorialnego wykonuje funkcję organu administracji publicznej, nie jest on (ani też żaden z pozostałych organów danej jednostki) uprawniony do reprezentowania jej interesu prawnego, rozumianego jako interes osoby prawnej (por. też postanowienie NSA z dnia 24 kwietnia 2018 r., I OSK 1236/16).
W konsekwencji nie mogła zostać uznana za dopuszczalną skarga kasacyjna Prezydenta Miasta G. wniesiona od wyroku, którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [..] sierpnia 2017 r., znak: [..], jako organu administracji publicznej, który nie mógł być i nie był stroną ani w postępowaniu administracyjnym, ani w postępowaniu sądowoadministracyjnym przed WSA w Warszawie.
Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że skarga kasacyjna w niniejszej sprawie była niedopuszczalna i podlegała odrzuceniu w oparciu o art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 178 i art. 180 p.p.s.a.
O zwrocie wpisu od skargi kasacyjnej orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.