Skarga kasacyjna na postanowienie Ministra Obrony Narodowej w przedmiocie przeniesienia na inne stanowisko służbowe
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Stahl po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Kazimierza O. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 grudnia 2004 r., sygn. akt II SA/Wa 2256/04 o odrzuceniu skargi Kazimierza O. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia 13 września 2004 r., (...) w przedmiocie przeniesienia na inne stanowisko służbowe p o s t a n a w i a uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6191 Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia z hasłem:
Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Obrony Narodowej
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 2 grudnia 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Kazimierza O. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia 13 września 2004 r., którym stwierdzono niedopuszczalność odwołania od rozkazu personalnego Dowódcy Garnizonu W. (...) z dnia 15 czerwca 2004 r. w sprawie zwolnienia ze stanowiska i wyznaczenia skarżącego na stanowisko służbowe pomocnika dowódcy plutonu obsługi - kompanii obsługi - batalionu obsługi - pułku ochrony - Dowództwa Garnizonu W. W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd stwierdził, że zgodnie z obowiązującym do dnia 30 czerwca 2004 r. art. 107 ust. 1e pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych /Dz.U. 1997 nr 10 poz. 55 ze zm./ oraz art. 8 ust. 2 pkt 1 obowiązującej od dnia 1 lipca 2004 r. ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych /Dz.U. nr 179 poz. 1750 ze zm./ skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego nie może być wniesiona w sprawach wyznaczenia, przeniesienia i zwolnienia ze stanowiska służbowego.

Od powyższego postanowienia skargę kasacyjną wniósł pełnomocnik skarżącego radca prawny Rafał F. wnosząc o zmianę zaskarżonego postanowienia i uchylenie postanowienia Ministra Obrony Narodowej z dnia 13 września 2004 r. w całości oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, a ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. W skardze kasacyjnej zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie przepisu art. 107 ust. 1e pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz art. 8 ust. 2 pkt 1 obowiązującej od dnia 1 lipca 2004 r. ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych przez uznanie, że skarżącemu nie przysługuje prawo do wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia 13 września 2004 r. w przedmiocie niedopuszczalności odwołania od rozkazu personalnego Dowódcy Garnizonu W. (...) z dnia 15 czerwca 2004 r. Jednocześnie zarzucono naruszenie przepisów konstytucyjnych dotyczących równości wobec prawa oraz prawa obywateli do swobodnego dostępu do niezawisłego sądu, a także nierozpoznanie merytoryczne złożonej skargi.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, iż wbrew stanowisku zajętemu przez Sąd, skarżącemu przysługuje prawo do wniesienia skargi do sądu, a to z tej przyczyny, że przedmiotem skargi Kazimierza O. nie było przeniesienie na inne stanowisko służbowe, ale niedopuszczalność wniesienia środka odwoławczego. Powołując się na przepis art. 3 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ w skardze tej wywiedziono, że kontrola działalności administracji publicznej obejmuje orzekanie w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie oraz na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty. Ponadto pełnomocnik skarżącego zarzucił naruszenie przepisów Konstytucji przez zamknięcie skarżącemu drogi do merytorycznego rozpoznania skargi i podniósł, iż w razie konfliktu norm konstytucyjnych i ustawowych obowiązkiem Sądu jest zastosowanie bezpośrednio norm Konstytucji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna jest uzasadniona. Istotnie przepisy powołanych przez Sąd ustaw - z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz z dnia 11września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych wyłączają właściwość sądów administracyjnych m.in. w sprawach wyznaczenia, przeniesienia i zwolnienia ze stanowiska służbowego. Jednakże nie ulega wątpliwości, że do zakresu spraw poddanych właściwości sądów administracyjnych określonego w art. 3 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należą sprawy dotyczące kwestii niedopuszczalności wniesienia odwołania.

Jak słusznie podniesiono w uzasadnieniu skargi kasacyjnej art. 107 ust. 1e pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych ani art. 8 ust. 2 pkt 1 obowiązującej od dnia 1lipca 2004 r. ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych nie może i nie wyłącza prawa wniesienia skargi do sądu administracyjnego w przedmiocie niedopuszczalności wniesienia odwołania od decyzji administracyjnej. Przedmiotem wniesionej skargi, co wynika z jej treści oraz następnie z uzasadnienia skargi kasacyjnej była niedopuszczalność wniesienia odwołania, a nie, jak przyjął Sąd I instancji, przeniesienie na inne stanowisko służbowe.

W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, jak w sentencji postanowienia w oparciu o art. 185 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6191 Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia z hasłem:
Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Obrony Narodowej