Skarga kasacyjna na decyzję Wojewody O. w przedmiocie zasiłku przedemerytalnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Jolanty K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 14 lutego 2005 r. sygnatura akt II SA/Wr 236/02 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi Jolanty K. na decyzję Wojewody O. z dnia 28 grudnia 2001 r. (...) w przedmiocie zasiłku przedemerytalnego postanawia oddalić skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6332 Należności  przedemerytalne
Inne orzeczenia z hasłem:
Bezrobocie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

Uzasadnienie.

Postanowieniem z dnia 14 lutego 2005 r. II SA/Wr 236/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu odrzucił skargę Jolanty K. na decyzję Wojewody O. W uzasadnieniu Sąd podniósł, iż skarga wniesiona została z uchybieniem ustawowego terminu. Decyzja Wojewody doręczona została skarżącej w dniu 2 stycznia 2002 r., a trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi upływał w dniu 1 lutego 2002 r. Skarga nadana została w Urzędzie Pocztowym w dniu 2 lutego 2002 r., a więc jej złożenie nastąpiło z uchybieniem terminu i dlatego podlegała ona odrzuceniu na mocy art. 58 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

W skardze kasacyjnej wniesionej przez Jolantę K., reprezentowaną przez radcę prawnego Annę P.-S., skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Opolu do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania. Postanowieniu zarzucono błędną interpretację przepisu art. 86 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, polegającą na przyjęciu, że podanie przez skarżącą swojemu pełnomocnikowi jako momentu doręczenia zaskarżonej decyzji daty 3 stycznia 2002 r., zamiast daty 2 stycznia 2002 r., świadczy o winie pełnomocnika skarżącej, co skutkowało odmową przywrócenia terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu podniesiono, iż skarżąca, jako osoba bez doświadczenia w występowaniu przed organami administracji, błędnie podała datę doręczenia jej decyzji Wojewody, przez co pełnomocnik wniosła skargę z uchybieniem terminu. Podkreślono fakt, iż uchybienie to nastąpiło bez winy skarżącej i dlatego Sąd winien był uwzględnić wniosek pełnomocnika skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: skarga kasacyjna nie zawiera uzasadnionych podstaw.

Zgodnie z art. 58 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ Sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia. Ponieważ skarga Jolanty K. wniesiona została jeszcze pod rządami obowiązującej wcześniej ustawy z dnia 11 maja 1995 o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, termin do wniesienia skargi na decyzję Wojewody O. z dnia 28 grudnia 2001 r. określał art. 35 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem skargę należało wnieść bezpośrednio do Sądu w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Jak wynika z akt postępowania przed organem administracji decyzja Wojewody doręczona została osobiście skarżącej w dniu 2 stycznia 2002 r., co jest potwierdzone jej własnoręcznym podpisem na zwrotnym potwierdzeniu odbioru. Od tego dnia rozpoczął więc bieg termin do wniesienia skargi do Sądu, który upływał w dniu 1 lutego 2002 r. Skarga, sporządzona przez pełnomocnika, została nadana w Urzędzie Pocztowym w dniu 2 lutego 2002 r., co wynika ze stempla pocztowego. Dlatego też zasadnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, że uchybiony został ustawowy termin do jej złożenia i prawidłowo odrzucił ją na mocy art. 58 par. 1 pkt 2 wskazanej ustawy.

Podkreślenia wymaga fakt, iż Sąd nie badał czy uchybienie to nastąpiło bez winy strony, dlatego też podniesione w uzasadnieniu okoliczności, odnoszące się w rzeczywistości do wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, należało uznać za nie mające wpływu na odrzucenie skargi przez Sąd I instancji.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 184 ustawy. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6332 Należności  przedemerytalne
Inne orzeczenia z hasłem:
Bezrobocie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda