Dnia 29 stycznia 2019 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku B.K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej B. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 sierpnia 2018 r., sygn. akt III SA/Kr 524/18 w sprawie ze skargi B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie skierowania na badania psychologiczne postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 29 sierpnia 2018 r. oddalił skargę B.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] marca 2018 r. w przedmiocie skierowania na badania psychologiczne.
Skarżący złożył skargę kasacyjną od powyższego wyroku, wnosząc między innymi o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazano, iż cyt. "w sprawie o sygn. akt III W 770/15, doszło (...) do popełnienia czynu podpadającego po dyspozycję art. 231 k.k., bowiem m.in. w protokole rozprawy z dnia 23.09.2015 r. w tej sprawie podano nieprawdziwe informacje, gdyż skarżący w dniu 23.09.2015 r. miedzy godz. 10.14. a 11.14 przebywał w K. na rozprawie jako pełnomocnik w Sądzie Apelacyjnym w K., w sprawie sygn. akt l ACa 306/15 (vide: dowód protokół rozprawy w sprawie sygn. akt l ACa 306/15, nagranie z rozprawy), a protokół z ogłoszenia wyroku w sprawie o wykroczenie z dnia 23.09.2015 r. o sygn. akt III W 770/15, stwierdza, że tenże sam skarżący w tym samym czasie był w W., co jest twierdzeniem z gruntu nieprawdziwym, gdyż nie można dojechać do W. w 41 (słownie czterdzieści jeden) minut z K.." Zdaniem skarżącego istnieją podstawy, aby przyjąć, że dowody i ustalone istotne dla sprawy okoliczności faktyczne są fałszywe, co oznacza, że wykonanie zaskarżonej decyzji może wyrządzić (jak stwierdził skarżący istnienie bezprawnego stanu od września 2015 r. już wyrządziło skarżącemu szkody na kwotę 25 000 zł) znaczną szkodę, a na pewno spowoduje trudne do odwrócenia skutki.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Kompetencja Naczelnego Sądu Administracyjnego do wstrzymania wykonania aktu lub czynności została uregulowana w art. 61 § 3 w związku z art. 193 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej jako p.p.s.a.). Zgodnie z treścią art. 61 § 3 p.p.s.a. Sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli w wyniku jego wykonania zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Z cytowanego przepisu wynika, iż warunkiem wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest wykazanie we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w wyniku jej wykonania. Możliwość wstrzymania wykonania zaskarżonego orzeczenia na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. nie oznacza jednak, że sąd jest zobligowany w każdym przypadku - niezależnie od okoliczności sprawy - uwzględnić wniosek strony skarżącej. Wniesienie skargi nie pociąga za sobą automatycznego skutku suspensywności i wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu zależy od oceny sądu, czy istnieją przesłanki uzasadniające takie rozstrzygnięcie (por. T.Woś [w:] T.Woś, H.Knysiak-Molczyk, M.Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Warszawa 2008, s. 335 i n.). Wykazanie zaistnienia przynajmniej jednej ze wskazanych w art. 61 § 3 p.p.s.a. przesłanek spoczywa na wnioskodawcy. Oznacza to występującą po jego stronie konieczność przywołania konkretnych okoliczności wskazujących na to, że wykonanie decyzji spowoduje w stosunku do strony niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków i przytoczenia okoliczności uzasadniających to żądanie wraz z informacjami, które mogą to żądanie uprawdopodobnić. Przy czym pojęcie wyrządzenia znacznej szkody należy rozumieć w taki sposób, że chodzi o taką szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Trudne do odwrócenia skutki to z kolei takie prawne lub faktyczne skutki, które - raz zaistniałe - powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.