Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej I. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 7 stycznia 2008 r., sygn. akt III SA/Lu 551/07 o odrzuceniu skargi I. M. na pismo Zastępcy Prezydenta Miasta L. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie czynności Miejskiego Urzędu Pracy w L. dotyczących wydania duplikatów lub odpisów zaświadczeń w sprawach świadczeń z tytułu bezrobocia postanawia uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie do ponownego rozpoznania.
Pismem z dnia [...] Zastępca Prezydenta Miasta L., w nawiązaniu do skargi I. M. na działanie Miejskiego Urzędu Pracy w L., udzielił jej odpowiedzi w kwestii wydania duplikatów i odpisów zaświadczeń w sprawach świadczeń z tytułu bezrobocia.
Na to pismo I. M. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie.
Postanowieniem z dnia 7 stycznia 2008 r., sygn. akt III SA/Lu 551/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił tę skargę, wskazując, że została ona złożona po terminie, bowiem termin jej złożenia upływał w dniu 30 sierpnia 2007r., zaś ze stempla pocztowego wynika, że faktycznie skarżąca dokonała tej czynności w dniu 16 października 2007 r.
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia złożył pełnomocnik I. M., adwokat J. K., wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie postępowania, tj. art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), poprzez przyjęcie, że skarga została wniesiona po upływie terminu do jej wniesienia w sytuacji, gdy skarżąca dochowała terminu i wniosła skargę w dniu 27 sierpnia 2007 r.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, że pismo Zastępcy Prezydenta Miasta L. z dnia [...] nie zawierało pouczenia co do przysługującego skarżącej środka zaskarżenia i dlatego skarżąca w dniu 27 sierpnia 2008 r. wniosła skargę bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie za pośrednictwem urzędu pocztowego. Jako dowód załączono kopię nadania przedmiotowej skargi w urzędzie pocztowym w dniu 27 sierpnia 2008 r. oraz pismo zawiadamiające skarżącą o przekazaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie jej skargi do organu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
artykuł 3 § 2 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi określa katalog spraw, w których sądy administracyjne orzekają w sprawach skarg rozpatrywanych w wyniku sprawowanej kontroli działalności administracji publicznej.
W niniejszej sprawie Sąd pierwszej instancji uznał, że skarga I. M. została złożona po terminie i dlatego zasługiwała na odrzucenie.
Jednak w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, w pierwszej kolejności należało sprawdzić wyczerpanie środków zaskarżenia na drodze postępowania administracyjnego i jednoznacznie przesądzić o dopuszczalności wniesienia odwołania do sądu administracyjnego w rozumieniu art. 3 § 1 i § 2 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a dopiero w dalszej kolejności zbadać terminowość złożonej skargi.
Badając akta niniejszej sprawy stwierdzić należy, że Sąd pierwszej instancji nie dokonał ustaleń, o jakich mowa wyżej, nie wyjaśnił bowiem charakteru pisma Zastępcy Prezydenta Miasta L. z dnia [...], nr [...], w przedmiocie czynności Miejskiego Urzędu Pracy w L., dotyczących wydania duplikatów lub odpisów zaświadczeń w sprawach świadczeń z tytułu bezrobocia.
W związku z tym nie można jednoznacznie stwierdzić, czy pismo to jest decyzją w rozumieniu art. 104 § 2 i art. 107 k.p.a., i wyczerpuje środki zaskarżenia na drodze postępowania administracyjnego, na którą to decyzję przysługuje skarga do sądu administracyjnego, czy stanowi jedynie pismo wyjaśniające, które nie podlega takiemu zaskarżeniu.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny stoi na stanowisku, że odrzucenie skargi w niniejszej sprawie było przedwczesne.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 185 § 1 w związku z art. 182 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił, jak w sentencji.