Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska (spr.) Sędziowie NSA Izabella Kulig-Maciszewska del. WSA Iwona Kosińska Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Gliwice od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 21 grudnia 2009 r. sygn. akt II SA/Gl 1020/09 w sprawie ze skargi Gminy Gliwice na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia 21 grudnia 2009 r., sygn. akt II SA/Gl 1020/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę Gminy Gliwice na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] września 2009 r., nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd stwierdził, że decyzją z dnia [...] września 2008 r., nr [...], wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta Gliwice, ustalono odszkodowanie w kwocie [...] zł za działki nr [...] i [...], obręb S., o łącznej powierzchni 282 m2. Własność działek przeszła na Gminę Gliwice. Do wypłaty odszkodowania dotychczasowemu właścicielowi - K. F., zobowiązano Gminę Gliwice.
Wojewoda Śląski, po rozpoznaniu odwołania K. F., decyzją z dnia [...] września 2009 r. uchylił zaskarżoną decyzję Prezydenta Miasta Gliwice z dnia [...] września 2008 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.
Skargę na powyższą decyzję Wojewody Śląskiego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wniosła Gmina Gliwice. Uzasadniając swoją legitymację do wniesienia skargi skarżąca powołała się na przysługujące jej prawo własności wskazanych działek oraz obowiązek wypłaty ustalonego odszkodowania na rzecz dotychczasowej właścicielki nieruchomości. Wskazała również na okoliczność dwojakiej roli pełnionej przez Prezydenta Miasta Gliwice, tj. funkcji starosty wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej oraz organu wykonawczego gminy, reprezentującego ją na zewnątrz.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda Śląski wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach powołanym na wstępie postanowieniem uznał skargę wniesioną przez Gminę Gliwice za niedopuszczalną i orzekł o jej odrzuceniu. Uzasadniając swoje stanowisko Sąd wskazał na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, jakie zapadło na gruncie art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.; zwanej dalej jako "P.p.s.a."), dotyczące prawa wniesienia skargi przez jednostkę samorządu terytorialnego w sprawie, w której w pierwszej instancji orzeczenie wydał organ tej jednostki (wójt, burmistrz, prezydent). Sąd powołał wyrok z dnia 29 października 2009 r., sygn. akt K 32/08, w którym Trybunał Konstytucyjny orzekł o zgodności art. 33 i art. 50 § 1 P.p.s.a. z art. 164 Konstytucji RP "również przy takiej interpretacji, która odmawia jednostkom samorządu terytorialnego prawa do uczestniczenia w postępowaniu sądowoadministracyjnym oraz prawa do wnoszenia skarg do sądów administracyjnych w sytuacji, w której organ danej jednostki rozpatrywał sprawę administracyjną i wydał decyzję administracyjną w pierwszej instancji".
W tej sytuacji, mając na uwadze jednolitość orzecznictwa sądowego oraz respektując zasadę powszechnego obowiązywania wyroków Trybunału Konstytucyjnego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach przyjął, że wniesienie skargi przez Gminę Gliwice nie było dopuszczalne w świetle art. 33 i art. 50 § 1 P.p.s.a. Wobec powyższego odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a.