Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku M. B. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej M.B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 sierpnia 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 799/12 oddalającego skargę M.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej postanawia: oddalić wniosek.
Wyrokiem z dnia 2 sierpnia 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 799/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła M.B., zawierając w niej wniosek o wydanie postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] oraz poprzedzającej ją decyzji Wójta Gminy Wieliszew z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] orzekającej o ustaleniu opłaty adiacenckiej.
W uzasadnieniu powyższego wniosku skarżąca wskazała, iż jest on umotywowany znaczną wysokością nałożonej na nią opłaty (20.844.30 zł), której uiszczenie wiązałoby się dla niej z dużym uszczerbkiem majątkowym.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Po oddaleniu skargi, skarżący, który wniósł skargę kasacyjną może wystąpić z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonego do sądu aktu administracyjnego (por. uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 kwietnia 2007 r., sygn. akt I GPS 1/07). Uwzględnienie takiego wniosku jest możliwe, jeżeli spełnione są przesłanki określone w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako p.p.s.a.)
W treści art. 61 § 3 p.p.s.a. ustawodawca przewiduje, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu w całości lub w części. Użyte w cyt. przepisie wyrażenie "sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie" oznacza, że orzeczenie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji może, lecz nie musi, być wydane nawet w wypadku, gdy występują w sprawie przesłanki przewidziane w powołanym przepisie, od zaistnienia których ustawodawca uzależnia wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu.
Sąd, wydając orzeczenie w omawianym przedmiocie, powinien zbadać czy zaistniały przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, tj. niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowanie trudnych do odwrócenia skutków. Szkoda, o jakiej mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. nie musi mieć charakteru materialnego. Chodzi bowiem o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Jednakże uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji spoczywa na stronie.
W rozpatrywanej sprawie - w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego -wnioskodawczyni nie uprawdopodobniła wystąpienia przesłanki określonej w art. 61 § 3 p.p.s.a., tj. spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (natury finansowej dla skarżącej), które mogą być następstwem wykonania zaskarżonej decyzji. Przede wszystkim należało uwzględnić okoliczność, że zaskarżona decyzja nakładająca na skarżącą obowiązek zapłacenia określonej kwoty pieniężnej (opłaty adiacenckiej) nie może prowadzić do spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyż uiszczenie kwoty pieniężnej ma ze swojej natury charakter odwracalny. Ponadto zgodnie z treścią art. 147 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami opłata adiacencka na wniosek właściciela nieruchomości może być rozłożona na raty roczne płatne w okresie do 10 lat. Warunki rozłożenia na raty określa się w decyzji o ustaleniu opłaty. Skarżąca może więc złożyć stosowny wniosek do organu, celem uniknięcia zapłaty jednorazowo całej kwoty opłaty adiacenckiej.
Należy również zauważyć, iż w niniejszej sprawie skarżąca poza powołaniem się na twierdzenie, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje pogorszenie jej sytuacji materialnej, nie przedłożyła żadnych dokumentów źródłowych, zwłaszcza tych dotyczących jej sytuacji finansowej oraz majątkowej. Takie uzasadnienie wniosku nie może skutkować wstrzymaniem przez Sąd wykonania zaskarżonej decyzji, bowiem dla wstrzymania wykonania decyzji istotne znaczenie ma rzeczywisty wpływ uiszczenia orzeczonej kary i wynikające z tego faktu skutki.
Skoro zatem skarżąca we wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji nie powołała okoliczności istotnych w świetle art. 61 § 3 p.p.s.a., to wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie mógł zasługiwać na uwzględnienie.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 61 § 3 w zw. z art. 193 p.p.s.a, orzekł jak w sentencji postanowienia.