Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wiśniewska, , , po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. D. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 16 stycznia 2012 r., sygn. akt II SA/Rz 844/11 w sprawie ze skargi R. D. na postanowienie Wojewody Podkarpackiego z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...] w przedmiocie wykonania obowiązku wskazanego w tytule wykonawczym postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie.
Postanowieniem z dnia 16 stycznia 2012 r., sygn. akt II SA/Rz 844/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił skargę R. D. na postanowienie Wojewody Podkarpackiego z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...] w przedmiocie wykonania obowiązku wskazanego w tytule wykonawczym.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd stwierdził, że zarządzeniem z dnia 1 września 2011 r. Przewodniczący wezwał W. D. - pełnomocnika R. D. do usunięcia w terminie 7 dni, od dnia doręczenia wezwania, braków formalnych skargi, przez złożenie pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu skarżącego przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi zgodnie z art. 35 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270, dalej "P.p.s.a."), pod rygorem przyjęcia, że takiego umocowania W. D. nie posiada. W zakreślonym terminie W. D. nadesłała kserokopię pełnomocnictwa, które zdaniem Sądu nie spełniało wymogów z art. 35 i art. 37 P.p.s.a., ani też z art. 96 pkt 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (Dz.U. 2008 r. Nr 189, poz. 1158 ze zm.).
Wobec powyższego zarządzeniem z dnia 16 września 2011 r. Przewodniczący wezwał R. D. do podpisania skargi w terminie 2 miesięcy od doręczenia wezwania, pod rygorem jej odrzucenia. Wezwanie to, mając na uwadze treść art. 299 P.p.s.a., zostało przez Sąd przesłane na adres W. D., jako pełnomocnikowi skarżącego do doręczeń i odebrane przez nią w dniu 26 września 2011 r. Pomimo upływu zakreślonego terminu R. D. skargi nie podpisał.
Mając zatem na uwadze, że skarżący nie usunął braku formalnego skargi przez jej podpisanie, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a. odrzucił skargę.
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skarżący R. D. i jako podstawę kasacyjną wskazał na naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 35 w zw. z art. 36 i art. 299 § 1 P.p.s.a. przez odrzucenie skargi R. D. wskutek wadliwego doręczenia wezwania o usunięcie braku formalnego skargi do rąk W. D. jako pełnomocnika do doręczeń.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej zarzucono, że Sąd pierwszej instancji nieprawidłowo przyjął, iż W. D. była ustanowionym pełnomocnikiem do doręczeń i w konsekwencji jej doręczył wezwanie do podpisania skargi przez skarżącego. W ocenie skarżącego, to on powinien zostać wezwany bezpośrednio do podpisania skargi.
W konkluzji skargi kasacyjnej wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania według norm przepisanych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Na wstępie należy podkreślić, że Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej (art. 183 § 1 P.p.s.a.), z urzędu zaś bierze pod rozwagę nieważność postępowania. Redakcja powyższego przepisu nakazuje Sądowi drugiej instancji, aby w pierwszej kolejności ustalił, czy nie zachodzą przesłanki nieważności postępowania, enumeratywnie wymienione w art. 183 § 2 P.p.s.a. Dopiero uprzednie wykluczenie nieważności postępowania uprawnia ten Sąd do oceny zasadności podstaw kasacyjnych.