Wniosek w przedmiocie wygaśnięcia trwałego zarządu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku K. P. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej K. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 27 czerwca 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 288/11 w sprawie ze skargi K. P. na decyzję Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia trwałego zarządu postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Inne orzeczenia o symbolu:
6071 Trwały zarząd nieruchomościami
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 czerwca 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 288/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę K. P. na decyzję Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Starosty Koszalińskiego z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...], o wygaśnięciu prawa trwałego zarządu przysługującego Sądowi Okręgowemu w Koszalinie w stosunku do stanowiącej własność Skarbu Państwa zabudowanej nieruchomości położonej w S. przy ul. [...] oraz o odstąpieniu od pobierania opłat rocznych z tytułu trwałego zarządu z dniem uprawomocnienia się decyzji.

K. P. wniosła od powyższego wyroku skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, albowiem w jej ocenie wykonanie decyzji może spowodować dla skarżącej nieodwracalne skutki w postaci utraty miejsca zamieszkania.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie wskazać należy, bo nie pozostaje to bez znaczenia przy obecnym rozpoznaniu tego wniosku, iż skarżąca składała już w niniejszej sprawie wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, który został oddalony postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 30 sierpnia 2011 r. Zażalenie na to rozstrzygniecie zostało oddalone postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 marca 2012 r., sygn. akt I OZ 204/12.

Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: P.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek strony skarżącej wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z przyjętej wykładni powołanego przepisu wynika, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności dopuszczalne jest również na etapie postępowania kasacyjnego (p. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 kwietnia 2007 r., sygn. akt I GPS 1/07, ONSAiWSA 2007 r., nr 4, poz. 77). Godzi się także podkreślić, iż ciężar dowodu w zakresie wykazania powyższych okoliczności stanowiących podstawę do wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu spoczywa na wnioskodawcy i sprowadza się do przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że jego wykonanie faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. Sąd może zatem wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 P.p.s.a., ale tylko wówczas, jeżeli realne jest niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków - przy czym ocena tych przesłanek pozostawiona jest uznaniu Sądu. Powyższe oznacza, że chodzi tu o taką szkodę (majątkową lub niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Odnosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy Naczelny Sąd Administracyjny doszedł do przekonania, że przesłanki ochrony tymczasowej nie wystąpiły. Wnioskodawczyni nie wykazała na czym konkretnie niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub powstania trudnych do odwrócenia skutków miałoby polegać. Samo stwierdzenie, że wykonanie tej decyzji może spowodować nieodwracalne skutki w postaci utraty miejsca zamieszkania przez skarżącą jest niewystarczające. Skarżąca winna bowiem wskazać konkretne przyczyny, które mogłyby ten wniosek uzasadnić. Tymczasem powołuje się na niczym niepotwierdzone obawy, które zresztą nie są normalnym następstwem zaskarżonej decyzji. Brak uzasadnienia uniemożliwia merytoryczną ocenę wniosku. Nie jest rolą Sądu domniemywanie, gdzie strona skarżąca upatruje niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków w przypadku wykonania zaskarżonej decyzji (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 maja 2010 r., sygn. akt II FZ 223/10 oraz z dnia 15 lutego 2011 r., sygn. akt II OZ 73/11, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych http://orzeczenia.nsa.gov.pl/).

Zatem z uwagi na niewykazanie takich okoliczności, które umożliwiłyby wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, wniosek w tym przedmiocie podlegał oddaleniu.

Dlatego też Naczelny Sąd Administracyjny, mając na względzie treść art. 61 § 3 w związku z art. 193 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił jak w sentencji

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6071 Trwały zarząd nieruchomościami
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda