Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Przedsiębiorstwa [...] sp. j. z siedzibą w D. o wstrzymanie wykonania decyzji Wojewody P. z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] w sprawie ze skargi kasacyjnej Przedsiębiorstwa [...] sp. j. z siedzibą w D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 12 grudnia 2012 r., sygn. akt II SA/Rz 799/12 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa [...] sp. j. z siedzibą w D. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia odsetek postanawia: oddalić wniosek.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia z dnia 12 grudnia 2012 r. oddalił wniesioną przez Przedsiębiorstwa [...] sp. j. z siedzibą w D. skargę na decyzję Wojewody P. z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Starosty Powiatu D. z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...] o odmowie umorzenia odsetek ustawowych od należności z tytułu umów nr [...] z dnia [...] lipca 2008 r. w sprawie refundacji kosztów doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz z dnia [...] września 2008 r., nr [...] o organizowanie prac interwencyjnych w kwocie [...] zł.
Wskazana wyżej spółka złożyła od powyższego wyroku skargę kasacyjną, w której zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania ww. decyzji Wojewody.
Zasadność powyższego wniosku skarżąca kasacyjnie wywodziła z faktu, że w niniejszym przypadku wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje po jej stronie niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wnioskodawczyni podkreśliła, że od 2010 r. notuje powiększająca się stratę finansową. Wykonanie zaś zaskarżonej decyzji, z uwagi na ciążące na spółce zadłużenie z tytułu zaciągniętych kredytów, zagrozi jej dalszemu funkcjonowaniu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek strony nie zasługuje na uwzględnienie.
Po oddaleniu skargi, skarżący, który wniósł skargę kasacyjną może wystąpić z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonego do sądu aktu administracyjnego (por. uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 kwietnia 2007 r., sygn. akt I GPS 1/07). Uwzględnienie takiego wniosku jest możliwe, jeżeli spełnione są przesłanki określone w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) zwanej dalej: "P.p.s.a.".
Stosownie do treści przepisu art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej "P.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 P.p.s.a.).
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem (por. postanowienia NSA z dnia 14 grudnia 2009 r., sygn. akt II OSK 1898/09, a także z dnia 4 listopada 2008 r., sygn. akt II OZ 1143/08), przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej, w rozumieniu wyżej wskazanego art. 61 P.p.s.a., mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania. Wstrzymanie wykonania dotyczy sytuacji, gdy zaskarżony akt wywołuje skutki materialnoprawne. Skutków takich nie wywołuje decyzja w przedmiocie odmowy umorzenia odsetek ustawowych od należności z tytułu umów w sprawie refundacji kosztów doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz o organizowanie prac interwencyjnych. Jej wstrzymanie nie powodowałoby bowiem, że wnioskodawca nie byłby - przynajmniej czasowo -zobligowany uiścić wskazanych wyżej odsetek.
Należy zatem uznać, że zaskarżona decyzja Wojewody P. nie podlega wykonaniu i nie powoduje bezpośrednio niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków.
Podkreślić należy, że wydanie zaskarżonej decyzji nie wiąże się dla strony z obowiązkiem działania, zaniechania, czy też nakazem znoszenia zachowania innych podmiotów. Decyzja ta nie wywołuje skutków materialnych, a organy administracji publicznej nie mają możliwości użycia przymusu państwowego do doprowadzenia do stanu zgodnego z treścią zaskarżonej decyzji.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 61 § 3 w zw. z art. 193 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.