Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 grudnia 2013 r., sygn. akt IV SA/Po 768/13 w sprawie ze skargi R.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Pile z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości postanawia 1. umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, 2. zwrócić R.W. z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi kasacyjnej.
Wyrokiem z dnia 11 grudnia 2013 r., sygn. akt IV SA/Po 768/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę R. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Pile z dnia [...] maja 2013 r., nr [...], utrzymującej w mocy decyzję Burmistrza Rogoźna z dnia [...] marca 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości położonych we wsi [...], stanowiącej własność R. W., w zakresie wykreślenia z niej konieczności ustanawiania służebności gruntowych na działkach o nr geodezyjnych [...],[...],[...],[...],[...],[...], które to działki stanowią działki ogrodowe.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł R.W. działający przez pełnomocnika.
W piśmie z dnia 4 listopada 2015 r. pełnomocnik skarżącego cofnął skargę kasacyjną od w/w wyroku. W uzasadnieniu wskazano, że w dniu [...] września 2015 r. Gmina Rogoźno podjęła uchwałę nr [...] w sprawie zaliczenia powyżej wskazanych działek do kategorii dróg gminnych. Powyższa uchwała została opublikowana w dniu [...] października 2015 r. (Dz. Urz. Woj. Wlkp. z 2015 r., poz. [...]) i weszła w życie 14 dni po jej ogłoszeniu. W ten sposób gmina potwierdziła publiczny charakter dróg powstałych w wyniku podziału nieruchomości, a tym samym kwestia zmiany decyzji w zakresie ustanowienia służebności gruntowych stała się bezprzedmiotowa. Wobec powyższych okoliczności dalsze popieranie skargi kasacyjnej jest w ocenie strony bezprzedmiotowe.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie w sprawie należało umorzyć wobec skutecznego cofnięcia skargi kasacyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny zauważa, iż zgodnie z odpowiednio stosowanym art. 60 w związku z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako P.p.s.a.), możliwe jest cofnięcie skargi kasacyjnej, które wiąże Sąd, o ile działanie takie uznane zostanie za dopuszczalne.
Zakreślone w art. 60 P.p.s.a. granice w jakich może poruszać się sąd administracyjny badając dopuszczalność cofnięcia skargi odnoszą się do kwestii związanych z obejściem prawa spowodowanego tymże cofnięciem lub wywołania takim działaniem skutku w postaci utrzymania w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Tak zakreślone przesłanki dopuszczalności odmowy uznania skuteczności cofnięcia skargi ulegają modyfikacji w postępowaniu kasacyjnym ze względu na jego charakter. W zasadzie uznanie cofnięcia środka odwoławczego za niedopuszczalne będzie więc miało miejsce wtedy, gdy cofnięcie to - oceniane przez pryzmat wcześniej sformułowanych w środku odwoławczym zarzutów - uznane będzie mogło zostać za wywołujące stan obejścia prawa bądź też cofnięcie takie, również oceniane w kontekście wcześniejszych zarzutów kasacyjnych, doprowadzi do pozostawienia w obrocie prawnym aktu lub czynności dotkniętych kwalifikowaną wadą nieważności. Cofnięcie będzie też mogło zostać uznane za niedopuszczalne w sytuacji, gdy postępowanie sądu pierwszej instancji dotknięte jest wadą nieważności.
Powyższe stanowisko - jak wskazano - wynika ze specyfiki postępowania kasacyjnego, zwłaszcza z zasady związania NSA zarzutami skargi kasacyjnej wyznaczającymi granice sprawy oraz z zasady brania z urzędu pod rozwagę nieważności postępowania przed sądem pierwszej instancji.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż w niniejszej sprawie nie zachodzą w/w przesłanki. Brak jest podstaw do przyjęcia, że zachodzi jakakolwiek wada nieważności postępowania wymieniona w art. 183 § 2 P.p.s.a., jak również że cofnięcie zmierza do obejścia prawa. Dlatego też Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że cofnięcie skargi kasacyjnej jest dopuszczalne.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 193 P.p.s.a. umorzono postępowanie kasacyjne. O zwrocie wpisu orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.