Zastosowanie przez organ administracji w zaskarżonych decyzjach wadliwej wykładni art. 156 § 2 K.p.a. w zakresie w jakim przepis ten dotyczy nieodwracalnych skutków prawnych spowodowało, że organ administracji błędnie zastosował art. 156 § 1 pkt 2 oceniając, że decyzja Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 grudnia 1992 r. w części w jakiej dotyczy ona działek nr 773/284 i nr 799/284 zapadła w rażącym naruszeniem art. 156 § 2 K.p.a.
Wadliwa wykładnia i błędnie zastosowanie prawa pozostaje w związku z treścią ostatecznego rozstrzygnięcia co spowodowało uwzględnienie skargi i uchylenie wydanych w sprawie decyzji.
Skargi kasacyjne od powyższego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego wnieśli uczestnicy postępowania Spółdzielnia Mieszkaniowa "C." w [...] i Prezydent Miasta [...].
Spółdzielnia Mieszkaniowa "C." w [...] zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła naruszenie przepisów postępowania w zakresie, który miał istotny wpływ na wynik sprawy (art. 188 P.p.s.a.), a mianowicie:
a) art. 183 § 2 pkt 5 P.p.s.a., poprzez brak uczestnictwa w postępowaniu tej Spółdzielni, która w wyniku podziału [...] Spółdzielni Mieszkaniowej [...] w [...], została z niej wydzielona i stała się następcą prawnym w zakresie odpowiednich stosunków prawnych, w tym dotyczących działki nr 799/284, położonej w [...] przy ul. [...],
b) art. 158 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego w zw. z art. 156 § 2 K.p.a. i art. 156 § 2 pkt 4 K.p.a. poprzez ich wadliwe zastosowanie i uchylenie decyzji organów obu instancji.
Wskazując na powyższe podstawy wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i zasądzenia od skarżącego na rzecz uczestnika kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej skarżąca podniosła, iż wyrok Sądu pierwszej instancji rozstrzyga w przedmiocie praw i obowiązków faktycznie przysługujących Spółdzielni Mieszkaniowej "C." w [...] a nie [...] Spółdzielni Mieszkaniowej [...]. Ponieważ skarżąca w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji była pozbawiona możliwości obrony swoich praw to powinno skutkować stwierdzeniem nieważności postępowania przed tym sądem.
Ponadto skarżąca wskazała, że decyzje z dnia 26 stycznia 1951 r. i z dnia 9 października 1960 r. wywołały nieodwracalne skutki prawne, w postaci ustanowienia prawa użytkowania wieczystego na przedmiotowej działce oraz budowy znajdujących się na jej terenie budynków - stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności - w związku z czym decyzja Ministra Infrastruktury, utrzymującą w mocy decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...], stwierdzającą nieważność decyzji Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 grudnia 1992 r., w części dotyczącej działki nr 773/284 o pow. 219 m2 oraz działki nr 799/284 o pow. 405 m2 należało uznać za całkowicie odpowiadającą prawu.
W uzasadnieniu wyroku przyjęto, iż nie wystąpiły nieodwracalne skutki prawne. Będzie to skutkować całkowicie sprzeczną z prawem cywilnym sytuacją przywrócenia poprzedniego wpisu prywatnego właściciela w przypadku, gdy na tym gruncie istnieje użytkowanie wieczyste i odrębna własność 6-cio kondygnacyjnego budynku z 40 mieszkaniami.