Skarga kasacyjna na postanowienie WSA w Warszawie w przedmiocie wniosku w/w stron o ukaranie grzywną organu administracji na podstawie art. 55 par. 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w sprawie ze skargi U. D. T., M. W. K., K. M. K., Mariana J., J. M. K. i D. J. Ś. na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 18 października 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej U. D. T., M. W. K., K. M. K., Mariana J., J. M. K. i D. J. Ś. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 marca 2005 r., sygn. akt IV SA/Wa 870/04 o umorzeniu postępowania sądowego w przedmiocie wniosku w/w stron o ukaranie grzywną organu administracji na podstawie art. 55 par. 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w sprawie ze skargi U. D. T., M. W. K., K. M. K., Mariana J., J. M. K. i D. J. Ś. na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6290 Reforma rolna
Inne orzeczenia z hasłem:
Przejęcie mienia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Uzasadnienie strona 1/2

Jak wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, w dniu 18 listopada 2004 r. pełnomocnik skarżących wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi po wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 czerwca 2003 r. /IV SA 3627-3632/01/ uchylającym zaskarżoną przez strony decyzję organu z dnia 20 września 2001 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o przejęciu na własność Państwa nieruchomości ziemskiej. W skardze na bezczynność zawarto również wniosek wymierzenia organom grzywny, który nie załatwił sprawy po wyroku Sądu.

Jak wynika z dokumentu znajdującego się w aktach, skarga wraz z zarządzeniem Sądu o jej przekazaniu zostały doręczone organowi w dniu 2 grudnia 2004 r. Ponieważ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi w terminie zakreślonym w art. 54 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ tj. 30 dni - nie wykonał czynności do których był zobowiązany - co oznacza, że nie przekazał Sądowi odpowiedzi na skargę wraz z aktami sprawy - pełnomocnik skarżących, działając na podstawie art. 55 par. 1 cyt. wyżej ustawy, w dniu 4 lutego 2005 r. wniósł o wymierzenie organowi grzywny.

Po złożeniu przedmiotowego wniosku do Sądu Administracyjnego Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi w dniu 2 marca 2005 r. przekazał Sądowi, co prawda z opóźnieniem odpowiedź na skargę wraz z aktami administracyjnymi. W tej sytuacji Sąd uznał, iż postępowanie w sprawie z wniosku o wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 55 par. 1 powołanej ustawy stało się bezprzedmiotowe i na podstawie art. 161 par. 1 pkt 1 ustawy umorzył postępowanie sądowe.

Następnie U. D. T., M. W. K., K. M. K., Marian J., J. M. K. i D. J. Ś. złożyli na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę kasacyjną, w której wnieśli o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia, zarzucając mu naruszenie art. 161 par. 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, co miało istotny wpływ na wynik sprawy i przez niewłaściwe zastosowanie art. 55 par. 1 i pominięcie art. 154 par. 1 i 3 ww. ustawy.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazano, iż Sąd nie uwzględnił podstawowego zarzutu podniesionego przez strony tj. bezczynności organu po wydaniu wyroku uchylającego decyzje organu, mimo pisemnych wezwań do załatwienia sprawy i żądania ukarania organu grzywną na podstawie art. 154 par. 1 ustawy. Zgodnie z art. 154 par. 3 ustawy nawet ewentualne załatwienie sprawy po wniesieniu skargi, o której mowa w par. 1 nie stanowi podstawy do umorzenia postępowania. Przywołanie w uzasadnieniu postanowienia art. 161 par. 1 pkt 1 ustawy jako podstawy umorzenia jest bezzasadne. Nigdy bowiem nie nastąpiło cofnięcia skargi przez strony. Pozostawiając nadal aktualny wniosek o wymierzeniu organowi grzywny na mocy art. 154 par. 1 ustawy jako, że po wydaniu wyroku przez Naczelny Sąd Administracyjny od czerwca 2003 r. organ pozostaje w bezczynności i sprawa nie jest załatwiona, mimo wezwań, zażaleń i skarg zainteresowanych stron. Wobec niezachowania terminu przesłania akt do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, nałożył się dodatkowo także zarzut z art. 55 par. 1 ustawy. Przesłanie odpowiedzi nie może uwalniać jednak organu od odpowiedzialności z art. 154 par. 1 ustawy. Zarzucono również, że skarżone postanowienie wydano w trybie uproszczonym a uczynił to asesor sądowy, który zdaniem skarżących nie mógł tego uczynić.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6290 Reforma rolna
Inne orzeczenia z hasłem:
Przejęcie mienia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi