Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) Sędziowie NSA Joanna Banasiewicz del. NSA Roman Ciąglewicz Protokolant specjalista Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 22 grudnia 2010 r. sygn. akt II SA/Gl 922/10 w sprawie ze skargi M. J. na decyzję Wojewody Ś. z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości postanawia: 1. odrzucić skargę kasacyjną, 2. zwrócić M. J. kwotę 100 (sto) złotych z budżetu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach uiszczoną tytułem wpisu od skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 22 grudnia 2010r. (sygn. akt II SA/Gl 922/10) oddalił skargę M. J. na decyzję Wojewody Ś. z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości.
Decyzja powyższa została wydana w wyniku rozpatrzenia odwołania M. J. od decyzji Starosty R. z dnia [...] października 2009 r., nr [...], na mocy której wskazany wyżej organ orzekł o wywłaszczeniu nieruchomości tj. działki nr [...], położonej w B. k.m. [...], o łącznej powierzchni [...] ha na rzecz Skarbu Państwa z przeznaczeniem pod budowę zbiornika przeciwpowodziowego "R." za odszkodowaniem w kwocie [...] zł.
Uzasadniając powyższe orzeczenie Sąd I instancji wskazał, że w niniejszym przypadku wywłaszczenie nieruchomości było dopuszczalne z mocy art. 112 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 r., Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.), zwanej dalej "u.g.n.". Spełnione poza tym zostały przesłanki z art. 115 ust. 2 u.g.n., umożliwiające wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego w związku z bezskutecznym wynikiem rokowań.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku w imieniu M. J. złożył ustanowiony przez nią pełnomocnik, radca prawny T. G.
Jako podstawę w/w skargi kasacyjnej wskazano naruszenie art. 95 prawa wodnego polegające na tym, iż wniosek o wydanie lokalizacji Zbiornika R. złożyła źle oznaczona osoba prawna- to jest Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w K. - a winien nim być Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K.
Odpowiedź na skargę kasacyjną nie została wniesiona.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 174 P.p.s.a., skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach:
1) naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie;
2) naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Stosownie do art. 183 § 1 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc pod rozwagę z urzędu jedynie nieważność postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny kontroluje zgodność zaskarżonego orzeczenia z prawem materialnym i procesowym w granicach skargi kasacyjnej. Dokonując tej kontroli Sąd nie jest uprawniony do badania ewentualnej wadliwości zaskarżonego orzeczenia wykraczającej poza ramy wyznaczone zarzutami skargi kasacyjnej. Oznacza to związanie zarzutami i wnioskami skargi kasacyjnej. A zatem zakres rozpoznania sprawy wyznacza strona wnosząca skargę kasacyjną przez przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie.
Związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego podstawami skargi kasacyjnej wymaga prawidłowego ich określenia w samej skardze. Oznacza to konieczność powołania konkretnych przepisów prawa, którym zdaniem skarżącego - uchybił Sąd, uzasadnienia ich naruszenia a w razie zgłoszenia zarzutu naruszenia prawa procesowego - wskazania dodatkowo, że naruszenie to mogło mieć wpływ na wynik sprawy. Kasacja nie odpowiadająca tym wymogom, pozbawiona konstytuujących ją elementów treściowych, uniemożliwia sądowi ocenę jej zasadności.