Skarga o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego zakończonego postanowieniem WSA we Wrocławiu w przedmiocie przyznania jednorazowej pomocy na otwarcie działalności gospodarczej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 stycznia 2008 r., sygn. akt IV SAB/Wr 46/07 o odrzuceniu skargi T. S. o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 października 2005 r., sygn. akt IV SAB/Wr 49/05 w przedmiocie przyznania jednorazowej pomocy na otwarcie działalności gospodarczej postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/3

Postanowieniem z dnia 19 października 2005 r., sygn. akt IV SAB 49/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę T. S. na bezczynność Rady Powiatu K. w przedmiocie przyznania jednorazowej pomocy na otwarcie działalności gospodarczej.

W dniu 2 listopada 2007 r. T. S. wniósł o wznowienie postępowania sądowego zakończonego w/w postanowieniem z dnia 19 października 2007 r. , jako podstawę wznowienia podając art. 271 pkt 1 i art. 77 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.). W uzasadnieniu skarżący wskazał, iż w składzie sądu uczestniczyła osoba nieuprawniona - asesor, który jest urzędnikiem sądowym a nie sędzią, czym naruszono przepis art. 16 § 2 p.p.s.a.

Postanowieniem z dnia 10 stycznia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę T. S. o wznowienie postępowania. Jak wskazał Sąd w uzasadnieniu tego orzeczenia skarga nie została oparta na ustawowej podstawie wznowienia. Istotą bowiem zarzutu skarżącego było to, iż w sprawie orzekał asesor Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, a nie sędzia. Kwestia ta zbiegła się, w zasadzie, z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 października 2007 r., sygn. akt SK 7/06, w którym Trybunał wypowiadał się w zakresie możliwości powierzenia czynności orzekania asesorom, jako podmiotom ustrojowo nieodpowiadającym wymaganiom stawianym sędziom i nieposiadającym stosownych gwarancji niezależności. Kwestia ta jednakże odnosi się ściśle do instytucji asesora sądowego funkcjonującej w sądownictwie powszechnym i nie obejmuje przepisów regulujących status prawny asesora w wojewódzkim sądzie administracyjnym, który uregulowany jest w ustawie z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269) i konstytucyjność tego rozwiązania nie jest kwestionowana (np. orzeczenie NSA, sygn. akt I GSK 32/07 i 31/07).

Od powyższego postanowienia T. S., reprezentowany przez adwokata z urzędu, wniósł skargę kasacyjną domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania oraz przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a. zaskarżonemu postanowieniu zarzucono:

I. naruszenie prawa materialnego art. 16 § 1 p.p.s.a. oraz art. 26 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na tym, że skład sądu orzekającego w sprawie o sygn. akt IV SAB/ Wr 49/05, co do której skarżący złożył skargę o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego był sprzeczny z prawem, gdyż uczestniczył w nim asesor sądowy WSA co jest niezgodne z powołanymi przepisami, a także z art. 2, art. 45 ust. 1, art. 175 ust. 1 oraz art. 178 ust. 1 Konstytucji RP, gdyż wymiar sprawiedliwości w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej mogą sprawować wyłącznie niezawiśli i niezależni sędziowie,

II. naruszenie przepisów postępowania art. 281 p.p.s.a. w zw. z art. 271 pkt 1 p.p.s.a poprzez przyjęcie, iż skarga o wznowienie postępowania nie została oparta na ustawowej podstawie wznowienia.

Strona 1/3