Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA: Jolanta Rajewska Sędziowie NSA Joanna Banasiewicz (spr.) Małgorzata Borowiec Protokolant Joanna Szcześniak po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Kopalni [...] SA w [...] i Ministra Budownictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 września 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 134/06 w sprawie ze skargi Kopalni [...] S.A. w [...] na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej postanawia: 1. uchylić zaskarżony wyrok i umorzyć postępowanie sądowe, 2. zwrócić Kopalniom Odkrywkowym Surowców Drogowych S.A. w Kielcach, ze środków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, kwotę 100 (sto) zł tytułem zwrotu połowy wpisu od skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 września 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 134/06 stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...], nr [...] wydanej we wznowionym postępowaniu w sprawie o stwierdzenie nieważności decyzji wywłaszczeniowej oraz poprzedzającej ją decyzji Ministra Infrastruktury z dnia [...], nr [...].
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.
Naczelnik Gminy G. decyzją z dnia 2 sierpnia 1982 r. nr [...] orzekł o wywłaszczeniu za odszkodowaniem, na rzecz Skarbu Państwa na potrzeby Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w [...] - z przeznaczeniem pod budowę kopalni "J" - nieruchomości położonej we wsi G., oznaczonej jako działki nr [...] i [...], stanowiącej własność A. i S. B.. Wojewoda [...] decyzją z dnia 28 kwietnia 2003 r., nr [...], po rozpatrzeniu wniosku S. B., odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Gminy G. z dnia 2 sierpnia 1982 r. w części dotyczącej wywłaszczenia przedmiotowej nieruchomości. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia 16 lipca 2003 r. nr [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia 28 kwietnia 2003 r.
Minister Infrastruktury postanowieniem z dnia 22 czerwca 2005 r. nr [...], wznowił z urzędu postępowanie w sprawie zakończonej ostateczną decyzją Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia 16 lipca 2003 r., z uwagi na zaistnienie w sprawie przesłanki z art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. Następnie Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...], uchylił w całości decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 16 lipca 2003 r. i decyzję Wojewody [...] z dnia 28 kwietnia 2003 r. i stwierdził, że decyzja Naczelnika Gminy G. z dnia 2 sierpnia 1982 r. nr [...], w części dotyczącej wywłaszczenia nieruchomości położonej we wsi G., oznaczonej jako działki nr [...] i [...], została wydana z naruszeniem prawa oraz stwierdził jej nieważność w części dotyczącej przyznania odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że wywłaszczenie nieruchomości nastąpiło z rażącym naruszeniem art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 ze zm.), ponieważ wywłaszczenie dotyczyło kompleksu nieruchomości o powierzchni ponad 10 ha, natomiast z treści wniosku wywłaszczeniowego nie wynika, aby został on zatwierdzony przez wojewodę. Poza tym decyzja Naczelnika Gminy G. z dnia 2 sierpnia 1982 r. została wydana również z rażącym naruszeniem art. 3 ust. 1 tej ustawy, bowiem niezbędność wywłaszczenia uzasadniono decyzją Wojewódzkiej Dyrekcji Rozbudowy Miast i Osiedli Wiejskich w [...] z dnia 12 maja 1980 r., nr [...], która utraciła ważność - wobec niespełnienia przez tę decyzję warunków z art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 38, poz. 229 ze zm.) - w dniu wydania decyzji wywłaszczeniowej. Organ wskazał także, że stwierdzenie nieważności decyzji wywłaszczeniowej w części dotyczącej wywłaszczenia nieruchomości nie jest możliwe bowiem w sprawie zaistniały nieodwracalne skutki prawne, w rozumieniu art. 156 § 2 KPA, z uwagi na zrealizowanie na wywłaszczonej nieruchomości kopalni "J", przez co nieruchomość ta została przekształcona w taki sposób, że przestała istnieć w znaczeniu prawnym. Jednocześnie nie stwierdzono, aby decyzja Naczelnika Gminy G. z dnia 2 sierpnia 1982 r. w części dotyczącej odszkodowania wywołała nieodwracalne skutki prawne, co pozwoliło na stwierdzenie jej nieważność w tej części.