Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rajewska (sprawozdawca) Sędziowie NSA Roman Ciąglewicz Marzenna Linska-Wawrzon po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku K.K., D.K. i M.K. o wyłączenie sędziów NSA: Jolanty Rudnickiej i Joanny Runge-Lissowskiej w sprawie ze skargi kasacyjnej K.K., D.K. i M.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Wa 969/16 w sprawie ze skargi Muzeum [...] na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i gospodarki Morskiej z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: oddalić wniosek
K.K., D.K. i M.K. złożyli wniosek o wyłączenie sędziów NSA: Jolanty Rudnickiej i Joanny Runge-Lissowskiej od rozpoznania ich skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Wa 969/16 w sprawie ze skargi Muzeum [...] na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i gospodarki Morskiej z dnia [...] lutego 2013 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Skarżący kasacyjnie w podstawie prawnej swego wniosku powołali art. 18 § 1 pkt 6a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej, jako: "P.p.s.a."), stwierdzając, że wskazani sędziowie brali udział w wydaniu wyroku w prowadzonym wcześniej postępowaniu w sprawie sygn. akt I OSK 1133/10. Gdyby Sąd uznał, że takie wyłączenie z mocy ustawy jednak nie zachodzi, skarżący wnieśli o wyłączenie tych sędziów z przyczyn przewidzianych w art. 19 P.p.s.a., albowiem ich zdaniem istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziów w niniejszej sprawie, polegająca na takim stosunku emocjonalnym tych sędziów do skarżących, że sędziowie ci dopuścili się w uzasadnieniu judykatu wykładni przepisów prawa powszechnie obowiązującego spoza zakresu prawa administracyjnego i postępowania administracyjnego (przepisów prawa o kurateli dla nieznanych z miejsca pobytu), a do tego sprzecznie z literalnym brzmieniem przepisów, sprzecznie z logiką instytucji kurateli absentis, sprzecznie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego i wreszcie sprzecznie ze stanowiskiem doktryny w tym przedmiocie, a taka nieuprawniona wykładnia contra legem i do tego jeszcze spoza zakresu przedmiotowego orzekania sądów administracyjnych, co najmniej znacząco utrudnia i przewleka dochodzenie przez skarżących przysługujących im roszczeń oraz miała istotny wpływ na oddalenie skargi przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Skarżący wskazali ponadto, że nie są im znane motywy dla jakich sędziowie przyjęli w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia pogląd nieznany w orzecznictwie Sądu Najwyższego i literaturze przedmiotu, oraz z jakich względów jako sędziowie sądu administracyjnego i jako sąd administracyjny formułowali ocenę prawną z zakresu prawa rodzinnego.
W uzasadnieniu wniosku skarżący kasacyjnie przytoczyli stan faktyczny i prawny sprawy, krytycznie odnosząc się do stanowiska Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonego w sprawie I OSK 1133/10. Podnieśli, że niezależnie od powyższego, wymienieni sędziowie nie uszanowali zasady, która dotyczy również ich własnych orzeczeń i na której opiera się porządek prawny. Zignorowali bowiem bezwzględny nakaz prawny związania prawomocnym orzeczeniem sądu cywilnego (w zakresie kurateli absentis). W ocenie skarżących kasacyjnie, sędziowie NSA: Joanna Runge-Lissowska i Jolanta Rudnicka przez swój skrajnie negatywny stosunek do skarżących oraz - jak się wydaje emocjonalne zaangażowanie - nie gwarantują nie tylko sprawiedliwego ale i obiektywnego rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.