Dnia 7 maja 2013 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2013 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2012 r., sygn. akt. I SA/Wa 1193/12 oddalającego skargę Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Wyrokiem z dnia 23 listopada 2012 r., sygn. akt. I SA/Wa 1193/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o oddaniu w użytkowanie wieczyste nieruchomości.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. W skardze tej zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, jednakże nie przedstawiono żadnej argumentacji w tym przedmiocie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Dopuszczalność wstrzymania wykonania decyzji w postępowaniu kasacyjnym wszczętym na skutek wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku oddalającego skargę została przesądzona uchwałą 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 kwietnia 2007 r., sygn. akt I GPS 1/07.
Z konstrukcji powołanej normy prawnej wynika jednak, iż to na skarżącym spoczywa ciężar wykazania przesłanek zawartych w cytowanym przepisie, zaś sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli uzna, że spełniona jest ustawowa przesłanka określona jako potencjalna możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdy akt lub czynność zostaną wykonane. Na stronie skarżącej spoczywa zatem obowiązek szczególnie wnikliwego uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, tak aby przekonać sąd o zasadności zastosowania ochrony tymczasowej (vide: postanowienia NSA: z dnia 8 listopada 2006 r., sygn. akt II FZ 666/06; z dnia 6 grudnia 2012 r., sygn. akt II OZ 1075/12; z dnia 13 grudnia 2012 r., sygn. akt II OSK 2914/12).
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że wnosząca skargę kasacyjną nie wykazała, że wykonanie zaskarżonej decyzji może wyrządzić jej znaczną szkodę lub spowodować trudne do odwrócenia skutki. Wniosek o wstrzymanie wykonania nie został w ogóle uzasadniony. Brak jakiegokolwiek uprawdopodobnienia wniosku uniemożliwiał ocenę zasadności ubiegania się o udzielenie stronie skarżącej ochrony tymczasowej. W tej sytuacji wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie mógł być uwzględniony.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ppsa w związku z art. 193 ppsa.