Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Wrocław od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 stycznia 2010 r., sygn. akt II SA/Wr 558/09 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi Gminy Wrocław na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu nieruchomości postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Pismem z dnia 15 września 2009 r. Gmina Wrocław wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] sierpnia 2009 r. w przedmiocie zwrotu nieruchomości. Pełnomocnik wymagany w sprawie wpis sądowy od skargi w kwocie 200 zł opłacił w formie znaczków opłaty sądowej.
Postanowieniem z dnia 29 stycznia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu działając na podstawie art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.) odrzucił skargę Gminy Wrocław. Jak wskazał Sąd, rozpoznawana skarga sporządzona i podpisana została przez profesjonalnego pełnomocnika. Przedmiotem zaskarżenia nie są należności pieniężne a zatem podlega ona opłacie stałej. Po myśli § 2 ust. 3 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi - skarga podlegała wpisowi stałemu w wysokości 200 zł. Skarga nie została jednak w należyty sposób opłacona, ponieważ nie uiszczono opłaty sądowej zgodnie z dyspozycją art. 219 § 2 p.p.s.a, według którego opłatę uiszcza się gotówką lub na rachunek bankowy właściwego sądu. Przepis ten nie przewiduje natomiast uiszczenia opłaty sądowej poprzez naklejenie znaków opłaty sądowej na piśmie. Powyższe oznacza, że wymagana opłata nie została skutecznie wniesiona przez profesjonalnego pełnomocnika, bez wezwania sądu, w terminie jaki dopuszczalny jest dla złożenia danego pisma. W konsekwencji Sąd przyjął, że zawodowy pełnomocnik nie opłacił skargi w sposób należyty.
Od powyższego postanowienia Gmina Wrocław wniosła skargę kasacyjną, zarzucając naruszenie:
1. art. 231 p.p.s.a. poprzez jego błędne zastosowanie będące skutkiem błędnego przyjęcia, że przedmiotem zaskarżenia nie są należności pieniężne, a zatem pobrany winien zostać wpis stały,
2. naruszenie art. 220 § 1 p.p.s.a. poprzez zaniechanie wezwania do uiszczenia wpisu stosunkowego,
3. naruszenie art. 221 p.p.s.a. poprzez jego błędne zastosowanie będącego skutkiem błędnego przyjęcia, że skarga podlegała wpisowi stałemu oraz, iż w konsekwencji pismo wnoszone przez radcę prawnego nie zostało należycie opłacone i podlegało odrzuceniu, podczas gdy należyte opłacenie skargi winno nastąpić dopiero na podstawie wezwania do uiszczenia wpisu stosunkowego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 221 p.p.s.a. pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenia opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej. Stwierdzić należy, że powyższy przepis na podstawie którego Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 lutego 2010 r. odrzucił skargę Gminy Wrocław, wbrew temu co twierdzi skarżąca został zastosowany w sposób prawidłowy. Nie podlega sporowi, że skarga została wniesiona przez radcę prawnego i opłacona formie znaczków opłaty sądowej w kwocie 200 zł. Tymczasem stosownie do art. 219 § 2 p.p.s.a. opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu. W orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalone zaś jest już stanowisko, że opłatę sądową opłaconą w formie znaczków opłaty sądowej traktuje się jako niebyłą.
Nie można również podzielić wyrażonego w skardze kasacyjnej poglądu, że w sprawie niniejszej powinien być pobrany wpis stosunkowy ponieważ przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna - a zatem zgodnie z art. 220 § 1 p.p.s.a. skarżąca powinna być wezwana do uiszczenia wpisu stosunkowego. Należy bowiem zauważyć, że przedmiotem skargi Gminy Wrocław jest decyzja Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] sierpnia 2009 r., w przedmiocie zwrotu na własność nieruchomości. Co prawa w decyzji organu I instancji zobowiązuje się również strony do zwrotu odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość ale ten element decyzji należy uznać za wtórny w stosunku do orzeczenia o zwrocie wywłaszczonych nieruchomości. Powyższe pozwala na przyjęcie, że przedmiotem zaskarżenia w sprawie niniejszej nie jest należność pieniężna a zatem skarga podlegała opłacie stałej.
W takiej sytuacji należało uznać, że Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu prawidłowo zaskarżonym postanowieniem z dnia 29 stycznia 2010 r. odrzucił jako nienależycie opłaconą skargę Gminy Wrocław na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu na własność nieruchomości.
Z tego względu na podstawie art. 184 w zw. z art. 182 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) skargę kasacyjną należało oddalić.