Kasacja nieodpowiadająca tym wymaganiom, pozbawiona konstytuujących ją elementów treściowych uniemożliwia Sądowi ocenę jej zasadności. Ze względu na wymagania stawiane skardze kasacyjnej, usprawiedliwione zasadą związania Naczelnego Sądu Administracyjnego jej podstawami, sporządzenie skargi kasacyjnej jest obwarowane przymusem adwokacko-radcowskim (art. 175 § 1-2 P.p.s.a.).Opiera się on na założeniu, że powierzenie tej czynności wykwalifikowanym prawnikom zapewni skardze odpowiedni poziom merytoryczny i formalny.
Skarga kasacyjna złożona w niniejszej sprawie jest usprawiedliwiona, choć nie do końca odpowiada wymogom wynikającym z powołanych wyżej przepisów.
Zasadny jest zarzut naruszenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie - art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a., zgodnie z którym Sąd odrzuca skargę jeżeli z innych przyczyn niż wymienione w pkt 1-5 art. 58 § 1 wniesienie skargi jest niedopuszczalne.
W ocenie Sądu pierwszej instancji wniesienie przez Wojewodę Małopolskiego skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Niepołomicach z dnia 25 stycznia 2006 r. było niedopuszczalne ponieważ zaskarżona uchwała została uchylona przed złożeniem skargi przez uchwałę z dnia 4 września 2006 r., co oznacza, że nie wywołuje już skutków prawnych.
Na uzasadnienie swojego stanowiska Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odwołał się do postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 lipca 2006 r. II OSK 480/2006, Lex nr 267159. Ze stanowiskiem takim nie można się zgodzić.
Ma rację autor skargi kasacyjnej twierdząc, że w dacie orzekania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, uchwała z dnia 25 stycznia 2006 r. obowiązywała, pomimo jej wcześniejszego uchylenia uchwałą z dnia 4 września 2006 r.
Postanowieniem z dnia 23 lutego 2007 r. sygn. II SA/Kr 1301/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził nieważność uchwały uchylającej, skutkiem czego w obrocie prawnym dalej pozostaje skarżona w niniejszej sprawie uchwała z dnia 25 stycznia 2006 r.
Tym samym oparcie zaskarżonego postanowienia na twierdzeniu, że zaskarżona uchwała została uchylona, a wynikające z niej skutki zostały wyeliminowane uchwałą z dnia 4 września 2006 r. jest niezgodne ze stanem faktycznym sprawy. Nadto przypomnieć trzeba, że nawet wyeliminowanie uchwały z obrotu prawnego nie oznaczałoby, że taka wyeliminowana uchwała nie podlega kontroli Sądu administracyjnego, chociaż wcześniejsze orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego stało na stanowisku, że Sąd nie może orzekać o nieważności lub niezgodności z prawem uchwały organu gminy, jeżeli utraciła ona moc prawną lub została uchylona przed wydaniem orzeczenia przez Sąd (por. wyrok NSA z dnia 24 marca 1992/Wr 96/02, OSP 1993, z. 7, poz. 149).
Stanowisko to zmieniła uchwała Trybunału Konstytucyjnego z dnia 14 września 1994 r. W 5/94, w której przyjęto, że skarga ma uchwałę organu gminy jest dopuszczalna także wtedy, gdy uchwała ta została wprawdzie uchylona lub zmieniona, lecz może być stosowana do okresu poprzedzającego uchylenie lub zmianę.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, pomimo iż uchwała podjęta została na gruncie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym, to ma zastosowanie do sytuacji określonej w art. 93 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.
Mając na uwadze powyższe rozważania, zaskarżone postanowienie narusza art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a., na którym m.in. oparta została skarga kasacyjna złożona w niniejszej sprawie.
Nietrafny jest natomiast przedstawiony w skardze kasacyjnej zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego - art. 91 ust. 1 w zw. z art. 93 i art. 94 ustawy o samorządzie gminnym.
Wymienione przepisy nie były stosowane przez Sąd pierwszej instancji, a to wobec nieprawidłowego uznania przez ten Sąd, iż skarga jest niedopuszczalna. Tym samym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w żadnej z postaci wymienionych w art. 174 pkt 1 P.p.s.a. nie mógł naruszyć zaskarżonym postanowieniem przepisów prawa materialnego.
Mając jednak na uwadze, iż skarga kasacyjna jest uzasadniona w zakresie zarzutu naruszenia przepisów prawa procesowego, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 185 § 1 w zw. z art. 166 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.