Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 października 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego "C." Edward M. w S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 czerwca 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 670/05 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego "C." Edward M. w S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 1 lutego 2005 r. (...) w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
Zaskarżonym postanowieniem, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego "C." Edward M. w S. z uwagi na nieuzupełnienie w terminie jej braku /uiszczenie wpisu od skargi po wyznaczonym terminie - wezwanie doręczono dnia 25.04.2005 r., wpis uiszczono dnia 5.05.2005 r., termin upłynął 2.05.2005 r. - orzekł Sąd/.
W skardze kasacyjnej na to postanowienie, sporządzonej przez adwokata podano, że "na zasadzie art. 173 par. 1 p.p.s.a." składa się skargę na postanowienie z dnia 1.06.2005 r. i dalej "podnosząc, że uchybienie terminu...było wynikiem błędnego przeświadczenia skarżącego, że dokonuje czynności z zachowaniem terminu, a po stwierdzeniu uchybienia dokonał niezwłocznego wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu dla dokonania czynności po myśli art. 86 par. 1 i 87 par. 1 i par. p.p.s.a.". W skardze zawarty był wniosek o uchylenie zaskarżonego postanowienia i nadanie biegu skardze na decyzję. W uzasadnieniu skargi podniesiono, iż wpis został uiszczony dnia 4.05.2005 r., po długim weekendzie, a po otrzymaniu orzeczenia skarżący dowiedział się, że dzień 2.05.2005 r. nie był dniem ustawowo wolnym od pracy i dlatego wnosząc skargę kasacyjną jednocześnie wniósł o przywrócenie terminu do dokonania opłaty i z uwagi na nieznaczne przekroczenie - o uchylenie postanowienia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ skarga kasacyjna powinna zawierać określone tym przepisem elementy takie, które zawierać ma każde pismo procesowe i jej tylko właściwe. Składniki skargi takie jak przypisane zwykłym pismo procesowym są tego rodzaju, że ich brak da się usunąć, zaś właściwe tylko dla tego środka odwoławczego, a wymienione po wyrazie "oraz" charakteru takiego nie mają. Ich brak powoduje odrzucenie skargi kasacyjnej.
Jednym z takich elementów są podstawy skargi kasacyjnej i ich uzasadnienie. Podstawy skargi kasacyjnej określa art. 174 cyt. ustawy. Odpowiadające temu przepisowi przytoczenie podstaw kasacyjnych będzie polegało na wskazaniu konkretnego przepisu, konkretnego aktu prawnego, który miał zastosowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym i stopniu naruszenia przepisu.
Uzasadnienie zaś ma wyjaśniać stanowisko skarżącego co do postawionych zarzutów.
Prawidłowemu przytoczeniu podstaw służy przymus adwokacko-radcowski sporządzenia skargi kasacyjnej, nałożony art. 175 par. 1 tej ustawy.
Skarga kasacyjna w niniejszej sprawie podstaw kasacyjnych ani ich uzasadnienia nie zawiera. W tej jej części, którą należy uznać za przytoczenie podstaw kasacyjnych powołany został art. 173 par. 1 p.p.s.a. co sugeruje, że chodzi o wyżej cyt. ustawę, a dalej powołano art. 86 par. 1 i 87 par. 1 i par. p.p.s.a., jednakże nie można uznać, iż jest to przytoczenie podstaw kasacyjnych zgodnie z art. 174 i art. 176 cyt. wyżej.
Art. 173 par. 1 cyt. ustawy stanowi, w jakich sytuacjach można wnieść skargę kasacyjną, ale powołanie się na ten przepis nie jest przytoczeniem podstaw. Natomiast przywołanie art. 86 i 87 miało na celu tylko wyjaśnienie, iż na ich podstawie został złożony wniosek o przywrócenie terminu, zatem także nie jest to przytoczenie podstaw kasacyjnych. Uzasadnienie zaś w ogóle nie zawiera żadnego przepisu prawa.
Skargi kasacyjnej, która nie zawiera podstaw kasacyjnych nie można uznać za dopuszczalną i Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji na podstawie art. 180 w zw. z art. 178 cyt. ustawy.