Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Antosiewicz, Sędziowie NSA Grażyna Pawlos - Janusz, Leszek Włoskiewicz /spr./, Protokolant Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] Zakładu Energetycznego SA w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 maja 2005 r. sygn. akt I SA/Wa 436/04 w sprawie ze skargi S. S. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na wejście na grunt postanawia odrzucić skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie - działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 a oraz c Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - wyrokiem z dnia 11 maja 2005 r. I SA/Wa 436/04 uchylił decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] [...] utrzymującą w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] [...], którą odmówiono stwierdzenia nieważności decyzji Kierownika Wydziału Gospodarki Komunalnej, Mieszkaniowej i Ochrony Środowiska Urzędu Miasta w [...] z dnia 23 września 1988 r. [...] zezwalającej Zakładowi Energetycznemu w [...] na wejście na nieruchomości, będące własnością osób fizycznych, celem budowy linii energetycznej.
Wnoszący skargę kasacyjną [...] Zakład Energetyczny S.A. w [...] jako jej podstawę wskazał "naruszenie przepisów postępowania, którym uchybienie miało istotny na wynik sprawy (art. 174 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) przez dowolne uznanie, że z całokształtu zebranego w sprawie materiału nie wynika, że właściciel nie zgadzał się i nie zgadza się nadal na postawienie na nieruchomości urządzeń energetycznych".
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, że uchylenie przez sąd decyzji nadzorczych nie znajduje uzasadnienia prawnego i prowadzi tylko do przewlekłości, gdyż przedmiotem ponownego postępowania będą okoliczności niesporne między stronami.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 176 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga kasacyjna ma zawierać przytoczenie podstaw kasacyjnych, gdyż sąd kasacyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej (art. 183 § 1), jest więc związany przytoczonymi w niej podstawami.
Jak o tym mowa w art. 174 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, podstawę skargi kasacyjnej może stanowić naruszenie, czy to prawa materialnego (pkt 1) - przez błędną wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie - czy też przepisów postępowania (pkt 2) - jeżeli uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy - jednak zawsze zarzucone w skardze kasacyjnej naruszenie wymaga konkretyzacji przez wskazanie nie tylko jakim, lecz przede wszystkim którym przepisom uchybiono.
Przytoczenie bowiem podstaw kasacyjnych - w rozumieniu art. 176 - nie polega na samym opisie zarzuconego naruszenia, gdyż - aby sąd kasacyjny mógł rozpoznać sprawę - jest niezbędne oznaczenie normy prawnej, której naruszenie się zarzuca, lecz takiego oznaczenia nie ma w skardze kasacyjnej.
W tym stanie rzeczy postanowiono jak wyżej na mocy art. 180 w związku z art. 179 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi odrzucając niedopuszczalną skargę kasacyjną.