Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Wiśniewska (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Borowiec sędzia del. WSA Agnieszka Miernik po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta J. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta J. a Burmistrzem Miasta i Gminy Ś. w przedmiocie rozpoznania wniosku I. K. w sprawie przyznania pomocy w formie zasiłku stałego wraz z ubezpieczeniem zdrowotnym p o s t a n a w i a: wskazać Prezydenta Miasta J. jako organ właściwy do rozpoznania przedmiotowego wniosku.
Wnioskiem z dnia 29 grudnia 2015 r. Prezydent Miasta J. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Burmistrzem Miasta i Gminy Ś. w przedmiocie rozpoznania wniosku I. K. w sprawie przyznania pomocy w formie zasiłku stałego wraz z ubezpieczeniem zdrowotnym i wskazanie Burmistrza Miasta i Gminy Ś. jako organ właściwy w sprawie.
W uzasadnieniu wniosku, Prezydent Miasta J. wskazał, że zawiadomieniem z dnia 3 grudnia 2015 r. Burmistrz Miasta i Gminy Ś., na podstawie art. 65 § 1 K.p.a., uznając się za niewłaściwy w sprawie rozpoznania wniosku I. K. z dnia 1 grudnia 2015 r. o przyznanie zasiłku stałego, przekazał mu ten wniosek do rozpoznania według właściwości. Podstawę przekazania akt sprawy stanowiło ustalenie przez Burmistrza Miasta i Gminy Ś., że I. K. jest osobą bezdomną, nie posiadającą meldunku, a ostatnim jego miejscem zameldowania była J., ul. [...].
Z wywiadu środowiskowego z dnia 30 listopada 20-15 r. wynika, że I. K. obecnie przebywa w częściowo zawalonym budynku w miejscowości P. i od wielu lat przebywa w tej miejscowości w wielu różnych miejscach. Jest on zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w Z. bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych i na mocy orzeczenia Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Z. z dnia [...] października 2015 r. ma ustalony umiarkowany stopień niepełnosprawności.
W ocenie organu wnioskującego, P. są miejscowością, w której I. K. przebywa z zamiarem stałego pobytu i nie ma znaczenia, że obecnie przebywa w opuszczonym budynku bez mediów. Jest to zatem jego miejsce zamieszkania w rozumieniu art. 25 K.c., a więc nie można uznać go za osobę bezdomną. Z tych względów, zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2015 r. poz. 163, zwanej dalej "ustawą"), właściwym miejscowo organem do rozpoznania jego wniosku jest Burmistrz Miasta i Gminy Ś.
W odpowiedzi na wniosek, Burmistrz Miasta i Gminy Ś. wniósł o jego oddalenie i wskazanie jako organu właściwego do załatwienia sprawy Prezydenta Miasta J. Podniósł, że I. K. jest osobą bezdomną w rozumieniu art. 6 pkt 8 ustawy, bowiem ruiny starego budynku, częściowo zawalonego, w którym obecnie zamieszkuje w miejscowości P. jest miejscem, które nie spełnia wymogów lokalu mieszkalnego. Wnioskodawca prowadzi tułaczy tryb życia, przebywa w różnych miejscach, w tym w pustostanach nienadających się do zamieszkania, a zatem nie ma on zamiaru stałego pobytu w tej miejscowości. W ocenie Burmistrza Miasta i Gminy Ś., powyższe oznacza, że nie może być w przypadku wnioskodawcy mowy o miejscu zamieszkania w rozumieniu art. 25 K.c.
Mając zatem na uwadze, ze ostatnim miejscem zameldowania I. K. na pobyt stały jest J. G., organem właściwym do rozpoznania jego wniosku, na podstawie art. 101 ust. 2 ustawy jest Prezydent Miasta J.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270, ze zm., zwanej dalej "P.p.s.a.") Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość powstałe między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, jeżeli odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek, a organami jednostek rządowych.