Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska Sędziowie NSA Izabella Kulig-Maciszewska (spr.) Paweł Miładowski Protokolant Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza Miasta Skoczowa o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem Miasta Skoczowa a Prezydentem Miasta Katowice w przedmiocie rozpoznania wniosku H. K. o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego postanowił: wskazać Prezydenta Miasta Katowice jako organ właściwy do rozpoznawania przedmiotowego wniosku.
Burmistrz Miasta Skoczowa pismem z dnia 15 września 2008 r. złożył wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim, a Prezydentem Miasta Katowice dotyczącego wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku H. K. o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, iż postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2008 r. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Katowicach uznał się za niewłaściwy w sprawie ustalenia prawa do świadczeń rodzinnych H. K., zamieszkałej w Powiatowym Domu Pomocy Społecznej w Skoczowie.
Wnioskodawca - nie zgadzając się z tym postanowieniem - wskazał, że stosownie do art. 23 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych stanowi, iż ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych oraz ich wypłata następują odpowiednio na wniosek małżonków, jednego z małżonków, rodziców, jednego z rodziców, opiekuna faktycznego dziecka, opiekuna prawnego dziecka, osoby uczącej się, pełnoletniej osoby niepełnosprawnej lub innej osoby upoważnionej do reprezentowania dziecka lub pełnoletniej osoby niepełnosprawnej. Opiekunem prawnym H. K. został ustanowiony zamieszkały w Katowicach J. K., a zgodnie z art. 27 k.c. miejscem zamieszkania osoby pozostającej pod opieką jest miejsce zamieszkania opiekuna.
W odpowiedzi na powyższy wniosek Prezydent Miasta Katowice podniósł, że H. K. jest osobą całkowicie ubezwłasnowolnioną jednak miejsce jej zamieszkania - warunkujące organ właściwy do ustalenia jej prawa do świadczeń rodzinnych - nie może być ustalane wyłącznie w oparciu o przepisy Kodeksu cywilnego, z pominięciem art. 32 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej. Stosownie bowiem do tego przepisu w sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Wychodząc z założenia, że przepisy art. 3 pkt 11 i art. 23 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych są lex specialis w stosunku do przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego - co potwierdza dyspozycja art. 32 ust. 2 tej ustawy - a w tym przypadku decydującą przesłanką przesądzającą o właściwości miejscowej jest przesłanka zamieszczona w tych przepisach, tj. miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie rodzinne, co wyklucza stosowanie normy generalnej, o której mowa w przepisach k.p.a. i do której mają zastosowanie art. 25-28 k.c., w tym art. 27 k.c., na który powołuje się Wnioskodawca.
Podmiotem świadczenia, osoba ubiegającą się o nie i jego adresatem jest bowiem świadczeniobiorca, a nie jego opiekun prawny pełniący tylko rolę jego reprezentanta - w tym przypadku osoba ubiegającą się faktycznie o świadczenie jest H. K. mieszkająca na terenie Skoczowa.
Naczelny Sąd Administracyjny, zważył, co następuje:
W niniejszej sprawie Burmistrz Miasta Skoczowa domagał się rozstrzygnięcia sporu pomiędzy dwoma, niemającymi wspólnego organu wyższego stopnia, organami jednostek samorządu terytorialnego w sprawie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Wniosek ten w istocie dotyczył sporu o właściwość, a nie jak określił to wnioskodawca - sporu kompetencyjnego.