Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak, Sędziowie NSA Joanna Runge - Lissowska (spr.), Jerzy Krupiński, Protokolant Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej z wniosku Wojewody Łódzkiego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wojewodą Łódzkim a Prezydentem Miasta Łodzi w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku M. K. w sprawie umorzenia należności z tytułu nabycia prawa własności budynków i innych urządzeń znajdujących się na gruncie postanawia: oddalić wniosek.
Wojewoda Łódzki wystąpił z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego jaki zaistniał pomiędzy tym organem, a Prezydentem Miasta Łodzi, który z nich jest właściwy do rozpoznania wniosku M. K. o umorzenie należności z tytułu nabycia prawa własności naniesień na działce położonej w Łodzi przy ul. [...] i ul. [...].
W uzasadnieniu wniosku Wojewoda wyjaśnił następująco: na mocy jego decyzji z [...] lipca 1991 r. Przędzalnie [...] im. [...] zostały uwłaszczone ww. nieruchomością, zaś aktem notarialnym z dnia 8 lipca 1991 r. M. K. nabyła prawa przędzalni, zobowiązując się do zapłaty na rzecz Skarbu Państwa należności ustalonej decyzją uwłaszczeniową, a następnie wyrokiem z dnia 23 stycznia 1990 r. Sąd Wojewódzki w Łodzi zasądził od niej na rzecz Skarbu Państwa - Wojewody Łódzkiego - należności główne (określone decyzją) wraz z ustawowymi odsetkami. M. K. należność główną spłaciła, zaś na podstawie art. 219 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, wnioskiem z 3 grudnia 1998 r. wystąpiła o umorzenie tych odsetek w kwocie 673.681,54 zł, jednak w postępowaniu okazało się, iż nieruchomość stanowiła w dniu 27 maja 1990 r. mienie Gminy Łódź, co potwierdziła decyzja komunalizacyjna z dnia [...] grudnia 1999 r. i wobec tego, postanowieniem z dnia [...] marca 2006 r. nr [...], Wojewoda Łódzki przekazał wniosek o umorzenie odsetek Prezydentowi Miasta Łódź jako organowi właściwemu w sprawie. Prezydent odmówił umorzenia odsetek, a jego decyzję Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło, wskazując na wątpliwość co do organu właściwego w sprawie z uwagi na wskazanie w wyroku Sądu Wojewódzkiego na konkretnego wierzyciela, w wyniku czego Prezydent Miasta Łodzi, postanowieniem z dnia 24 czerwca 2008 r., przekazał Wojewodzie sprawę wg właściwości.
Zdaniem Wojewody, skoro nieruchomość stanowi własność Gminy Łódź, organem właściwym do rozpoznania wniosku w trybie art. 219 ustawy o gospodarce nieruchomościami jest Prezydent Miasta Łodzi.
Odpowiadając na wniosek, Prezydent Miasta Łodzi stwierdził, iż przedstawiony przez Wojewodę stan sprawy jest bezsporny, jednak budzi wątpliwości to, czy sprawa ma charakter sprawy administracyjnej, którą można rozstrzygnąć decyzją administracyjną, na podstawie art. 219 cyt. wyżej ustawy. Prezydent podkreślił, że wierzytelność wynika z orzeczenia Sądu Wojewódzkiego w Łodzi i przysługuje Skarbowi Państwa - Wojewodzie Łódzkiemu, ma zatem charakter cywilny i nie przeszła na rzecz Gminy Łódź, co potwierdza fakt oddalenia wniosku tej Gminy o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi zasądzającego należności.
Przedstawiając powyższe wątpliwości Prezydent podkreślił, iż w sprawie może nie mieć zastosowania art. 219 ustawy o gospodarce nieruchomościami, a zatem negatywny spór kompetencyjny w istocie nie miał miejsca.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Rację należy przyznać Prezydentowi Miasta Łodzi, podnoszącemu wątpliwości co do zaistnienia sporu z uwagi na charakter sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga sprawy kompetencyjne między organami jednostek samorządu terytorialnego, a organami administracji rządowej, o czym przesądza art. 15 § 1 pkt 4 w zw. z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej "P.p.s.a.", jednak tylko w sprawach z zakresu administracji publicznej, zatem takich, które dotyczą stosunków administracyjnoprawnych, inaczej mówiąc po prostu w sprawach administracyjnych.