Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku W. P. zatytułowanego: "o ustalenie właściwości organu do rozpatrzenia wniosku złożonego u Wojewody przy piśmie z dnia 08.10. 08. na podstawie art. 241 K.p.a." postanawia: odrzucić wniosek.
Wnioskiem z dnia 4 listopada 2008 r. W. P. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie "o ustalenie właściwości organu do rozpatrzenia wniosku złożonego u Wojewody przy piśmie z dnia 08.10. 08 na podstawie art. 241 K.p.a.", podnosząc, ze Wojewoda mataczy w jego sprawie, uznaje się za organ niewłaściwy lub nie posiada kompetencji do rozpoznania jego wniosku. Jak z akt sprawy wynika, "pismo z dnia 08.10.08", stanowi skargę W. P. w której złożył wiosek w oparciu o art. 241 K.p.a. o dokonanie kontroli zasadności postępowania Rady Gminy Dywity, w tym Komisji Rewizyjnej w odniesieniu do podjętych uchwał Rady Gminy, a dotyczących rozpatrzenia skarg.
Wojewoda Warmińsko - Mazurski w odpowiedzi, wniósł o odrzucenie wskazanego wyżej wniosku, podnosząc, że uchwały w przedmiotowej sprawie zostały wydane w wyniku tzw. skargi powszechnej, przysługującej w oparciu o przepisy Działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego, natomiast art. 5 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), nie przewiduje kognicji sądu administracyjnego w sprawach wynikających nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach między organami administracji publicznej oraz wynikających z podległości służbowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie postanowieniem z dnia 5 stycznia 2009 r., sygn. akt II SO/Ol 36/08, przekazał wyżej wymieniony wniosek według właściwości do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
sądy administracyjne rozstrzygają, stosownie do treści art. 4 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej.
Wskazany przepis dotyczy sytuacji, gdy między organami administracji publicznej zachodzi rozbieżność poglądów co do ich upoważnienia do rozpatrzenia i rozstrzygnięcia tej samej sprawy administracyjnej. Do sporu dochodzi w sytuacji, gdy przynajmniej dwa organy jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia danej sprawy (spór pozytywny) albo gdy każdy z nich uważa się za niewłaściwy do załatwienia tej sprawy (spór negatywny). Aby zatem sprawa, w której powstał między organami spór mogła być rozpatrzona przez Sąd w omawianym trybie, musi być indywidualną sprawą z zakresu administracji publicznej. Z istoty bowiem sporu o właściwość i sporu kompetencyjnego, o których mowa w art. 4 powołanej ustawy- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wynika, że spór może mieć miejsce w takiej sytuacji prawnej, kiedy istnieje materialnoprawna podstawa do załatwienia przez organ administracji określonej sprawy administracyjnej (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 grudnia 2005 r., sygn. akt II OW 79/05, ONSAiWSA 2006/3/75).
Zgodnie natomiast z art. 15 § 1 pkt 4 powołanej ustawy, rozstrzyganie powyższych sporów należy do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W rozpoznawanej sprawie, to W. P. osobiście złożył wniosek "o ustalenie właściwości organu do rozpatrzenia wniosku złożonego u Wojewody przy piśmie z dnia 08.10.08. na podstawie art. 241 K.p.a.", w związku z czym stwierdzić należy, że pomiędzy organami nie powstał spór kompetencyjny, ani spór o właściwość w myśl wskazanych wyżej przepisów.
Mając na uwadze powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny uznał wniosek o rozstrzygnięcie sporu złożony przez W. P. za niedopuszczalny i na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 64 § 3 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił, jak w sentencji.