Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 15 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Gminy Miejskiej [...]- Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Gminą Miejską w [...]- Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej w [...] a Burmistrzem Miasta i Gminy [...]- Miejsko- Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku J. A. M. o przyznanie zasiłku celowego na częściowe pokrycie kosztów pobytu w domu Stowarzyszenia Pomocy Matkom Samotnie Wychowującym Dzieci i Pomocy Bliźniemu w [...] postanawia: odrzucić wniosek.
Gmina Miejska [...]- Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w [...] złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość zaistniałego pomiędzy kierownictwem Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] a Miejsko- Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w [...], w przedmiocie przyznania J. A. M. zasiłku celowego.
W uzasadnieniu podał, że postanowieniem Nr [...]z dnia [...]maja 2010 r. Dyrektor MOPS w [...] uznał swoją niewłaściwość i sprawę dotyczącą przyznania Pani J.A.M. zasiłku celowego na częściowe pokrycie kosztów pobytu w domu Stowarzyszenia Pomocy Matkom Samotnie Wychowującym Dzieci i Pomocy Bliźniemu w [...] przekazał do rozpoznania Miejsko- Gminnemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w [...].
Uzasadniając powyższe postanowienie, organ stwierdził, iż w chwili obecnej centrum aktywności życiowej Pani J. A. M. jest w [...], gdzie przebywa wraz z trójką swoich dzieci. Jako adres pobytu w swoich podaniach Pani M. podaje [...] ul. [...]. Na terenie miasta [...] nie przebywa od listopada 2007 r. Zatem mając na uwadze art. 25 Kodeksu Cywilnego, [...] to miejsce zamieszkania Pani M. i jej rodziny, gdzie przebywa z zamiarem stałego pobytu. To w [...] w chwili obecnej Pani M. koncentruje swoje interesy życiowe w rozumieniu art. 25 Kodeksu Cywilnego. Zgodnie z tym to gmina [...] jest właściwa do rozpoznania sprawy. Za takim rozwiązaniem sprawy przemawia również art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, zgodnie z którym właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Sądy administracyjne rozpoznają na podstawie art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.), z zastrzeżeniem art. 22 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego - spory o właściwość powstałe pomiędzy organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek, a organami administracji rządowej.
Przez spór kompetencyjny (także spór o właściwość) o którym mowa w art. 4 P.p.s.a. należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też każdy z nich uważa się za niewłaściwy do jej załatwienia (spór negatywny).
Wskazać należy, iż przed rozważeniem, który z organów jest właściwy w sprawie należy, w pierwszej kolejności ocenić dopuszczalność wniosku.
Na wstępie należy wskazać na art. 65 § 1 k.p.a., który mówi: "Jeżeli organ administracji publicznej, do którego podanie wniesiono, jest niewłaściwy w sprawie, niezwłocznie przekazuje je do organu właściwego. Przekazanie sprawy do organu właściwego następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie".
Do podstawowych obowiązków organów administracji publicznej należy ustalanie swojej właściwości (rzeczowej, miejscowej, instancyjnej) w każdej sprawie, w jakiej wpłynęło podanie. Przekazanie podania (sprawy) do innego organu w trybie art. 65 § 1 k.p.a. może nastąpić po wykluczeniu przez organ, do którego wpłynęło podanie, swojej właściwości i po jednoznacznym, opartym na przepisach prawa ustaleniu, iż organem właściwym jest inny organ, do którego przekazuje się sprawę. Organ, do którego przekazano podanie (sprawę) w trybie art. 65 § 1 k.p.a., nie ma już takich kompetencji (obowiązku), jak organ, który przekazał mu podanie (sprawę) w oparciu o powyższy przepis. Organ, któremu przekazano podanie (sprawę) jest związany postanowieniem o przekazaniu, gdyż istnieje domniemanie, że organ przekazujący prawidłowo ustalił organ właściwy. Zmienić ten stan może jedynie zaskarżenie postanowienia o przekazaniu w toku instancji lub w trybie nadzwyczajnym.
W niniejszej sprawie, postanowieniem wydanym na podstawie art. 65 § 1 k.p.a. MOPS w [...] uznał swoja niewłaściwość i przekazał sprawę Pani M. dotyczącą zasiłku celowego, M- GOPS w [...]. Jak wynika z akt sprawy, na powyższe postanowienie J. M. wniosła zażalenie, którego organ nie przekazał do rozpoznania Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w [...]. Z uwagi na powyższe wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość należy uznać jako przedwczesny, bowiem postanowienie o przekazaniu nie jest ostateczne.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 15 § 2 i art. 64 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.