Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak Sędziowie: Sędzia NSA Rafał Stasikowski Sędzia del. WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta G. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta G. a Prezydentem Miasta E. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku o skierowanie P. P. do domu pomocy społecznej postanawia: wskazać Prezydenta Miasta G. jako organ właściwy w sprawie.
Prezydent Miasta G. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie art. 22 § 2 K.p.a., w związku z art. 4 i art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1302), dalej przywoływanej jako "P.p.s.a." oraz art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1508), o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Prezydentem Miasta E. - Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej w E., a Prezydentem Miasta G. - Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej w G., przez wskazanie Prezydenta Miasta E., jako organu właściwego do rozpatrzenia wniosku o skierowanie osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie do domu pomocy społecznej, prowadzonego na zlecenie organu jednostki samorządu terytorialnego.
W uzasadnieniu wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego wskazano, że Prezydent Miasta G., w dniu [...] kwietnia 2012 r. orzekł o skierowaniu P. P. (przebywającej w internacie Specjalnego Ośrodka Wychowawczego w G.) do Domu Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych, prowadzonego na zlecenie Starosty S. w S.. Decyzję wydano na wniosek opiekuna prawnego ubezwłasnowolnionej całkowicie, mającego miejsce zamieszkania w G., a sprawującego swoje obowiązki wobec podopiecznej w dacie wydania wskazanej wyżej decyzji. Z uwagi na to, że w placówce, do której ubezwłasnowolniona została skierowana, jak też w pozostałych placówkach samorządowych odpowiedniego typu, brak było wolnych miejsc - umową zawartą na podstawie art. 65 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej w dniu [...] lipca 2012 r., pomiędzy Prezydentem Miasta G., a M. Sp. z o. o. w G., podopieczna została umieszczona w placówce prywatnej - D. w G.. Umowa ta wygasła i aktualny opiekun prawny osoby ubezwłasnowolnionej zwrócił się do Prezydenta Miasta G. o umieszczenie podopiecznej w innym domu pomocy społecznej dla przewlekle psychicznie chorych.
Z powołaniem się na okoliczność jaką jest miejsce zamieszkania aktualnego opiekuna prawnego, Ośrodek uznał się za niewłaściwy do rozpatrzenia wniosku i w trybie art. 65 § 1 K.p.a. przekazał go wraz z załączoną dokumentacją do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w E.. Ośrodek w E., powołując się na przesłankę unormowaną w art. 101 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej przekazał sprawę z powrotem do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w G..
Zdaniem Prezydenta Miasta G., stanowisko Prezydenta Miasta E. nie jest słuszne. Zgodnie z art. 101 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej, gmina, która spowodowała umieszczenie osoby w domu pomocy społecznej pozostaje właściwa we wszystkich sprawach dotyczących świadczeń z pomocy społecznej dla tej osoby, jednakże wyłącznie w czasie jej zamieszkiwania w tym domu. Tymczasem podopieczna w Domu Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w S. nigdy nie zamieszkała.
W ocenie Prezydenta Miasta G., przesłankę decydującą o właściwości gminy w rozważanej sprawie stanowi przepis art. 27 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z jego brzmieniem - miejscem zamieszkania osoby pozostającej pod opieką jest miejsce zamieszkania opiekuna.