Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA: Andrzej Jurkiewicz Sędziowie NSA Małgorzata Pocztarek Jolanta Sikorska (spr.) Protokolant Anna Krakowiecka po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Marszałka Województwa P. z dnia 5 listopada 2007r. nr [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Marszałkiem Województwa P. a Burmistrzem Miasta S. w przedmiocie wskazania organu właściwego w sprawie rozpoznania wniosku W. W. o ustalenie prawa do zaliczki alimentacyjnej na syna D. W. postanawia: odrzucić wniosek.
Wnioskiem z dnia 5 listopada 2007r. Marszałek Województwa P. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość między Marszałkiem Województwa P. a Burmistrzem Miasta S. w zakresie wniosku W. W. o ustalenie prawa do zaliczki alimentacyjnej na syna D. W. urodz. [...] marca 2001r.
W uzasadnieniu wniosku podał, że w dniu 15.10.2007r. wpłynął do Regionalnego Ośrodka Polityki Społecznej w B. wniosek W. W. o ustalenie prawa do zaliczki alimentacyjnej na syna D. W., przekazany przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w S.. Podstawą przekazania wniosku był przepis art. 23 a ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. Nr 228, poz. 2255 z późn. zm.), zgodnie z którym w przypadku gdy członek rodziny osoby uprawnionej do świadczeń rodzinnych przebywa poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w państwie, w którym mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, organ właściwy przekazuje wniosek wraz z dokumentami do marszałka województwa.
Marszałek Województwa P. wskazał, że zasady przyznawania zaliczki alimentacyjnej reguluje ustawa z dnia 22 kwietnia 2005r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. Nr 86, poz. 732 z późn. zm.). Zgodnie z art. 10 ust. 1 tej ustawy, prawo do zaliczki ustala organ właściwy wierzyciela, przez co należy rozumieć wójta, burmistrza lub prezydenta miasta właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby uprawnionej (art. 2 pkt 4 ustawy). W żadnym z przypadków samorząd województwa nie jest wymieniony przez ustawodawcę jako organ właściwy do załatwienia sprawy.
Ustawa z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 139, poz. 992 z późn. zm.) w art. 21 ust. 1 stanowi, że samorząd województwa pełni funkcję instytucji właściwej w związku z udziałem Rzeczpospolitej Polskiej w koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w przypadku przemieszczania się osób w granicach Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Obejmuje również wydawanie decyzji w sprawach świadczeń rodzinnych realizowanych w związku z koordynacją systemów zabezpieczenia społecznego. Zgodnie z art. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych świadczeniami rodzinnymi są: 1) zasiłek rodzinny oraz dodatki do zasiłku rodzinnego, 2) świadczenia opiekuńcze: zasiłek pielęgnacyjny i świadczenie pielęgnacyjne, 3) zapomoga wypłacana przez gminy, na podstawie art. 22a oraz 4) jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia się dziecka. Zaliczka alimentacyjna nie wchodzi zatem w skład świadczeń rodzinnych. Przepisy prawa jednoznacznie wskazują na kompetencje województwa jedynie w sprawach związanych ze świadczeniami rodzinnymi. W tej sytuacji, zdaniem wnioskodawcy, organem właściwym do ustalenia prawa do zaliczki alimentacyjnej dla W. W. jest Burmistrz Miasta S.. Wobec tego, że nie ma wspólnego dla obu organów organu wyższego stopnia, rozstrzygnięcie sporu należy do sądu administracyjnego.
W odpowiedzi na wniosek Burmistrz Miasta S. wniósł o ustalenie, że organem właściwym do rozpoznania wniosku W. W. o ustalenie prawa do zaliczki alimentacyjnej na syna D. W. jest Marszałek Województwa P.. Podał, że stosownie do art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej w sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się odpowiednio przepisy o świadczeniach rodzinnych. Zaś ustawa z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych w art. 23 a ust. 1 stanowi, że w przypadku gdy członek rodziny osoby uprawnionej do świadczeń rodzinnych przebywa poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w państwie, w którym mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, organ właściwy przekazuje wniosek wraz z dokumentacją do marszałka województwa.