Tak długo, jak organ ten nie dokona ustaleń wskazujących, że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego nie mają zastosowania, będzie organem właściwym w sprawie (por. postanowienie NSA z dnia 16 kwietnia 2010 r., sygn. akt I OW 284/19).
Taka sytuacja ma miejsce w poddanym do rozstrzygnięcia Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu sporze kompetencyjnym.
Po przekazaniu Wojewodzie K. wniosku w trybie art. 23a ust.1 ustawy, organ ten zobowiązany był ustalić, czy zachodzą względnie nie zachodzą okoliczności wskazujące na zastosowanie przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.
Nie wypełnia tego obowiązku zwrócenie wniosku Wójtowi Gminy D. wraz ze stwierdzeniem, że "kluczowym dla ustalenia kraju właściwego (...) jest posiadanie informacji o miejscu zamieszkania, okresie pobytu oraz sytuacji zawodowej matki dziecka.". Stwierdzenie to dowodzi, że organ nie dokonał tych istotnych ustaleń, które należą do jego kompetencji. Budzi nadto wątpliwość, czy Wojewoda K. twierdzenie to wyraził we właściwej sprawie, o czym stanowi przywołanie nazwiska K.W., a więc osoby nie występującej w sprawie objętej sporem kompetencyjnym.
W stanie faktycznym sprawy, jaki został przedstawiony przez oba organy pozostające ze sobą w sporze kompetencyjnym, Naczelny Sąd Administracyjny nie może wykluczyć, że właściwość ta może się zmienić. Jeżeli bowiem podjęte przez Wojewodę czynności wyjaśniające doprowadzą do ustalenia, że w sprawie nie mają zastosowania przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia, wówczas organ ten winien przekazać sprawę organowi gminy, jako właściwemu na zasadach ogólnych. Podstawę przekazania sprawy będzie wówczas stanowił art. 23a ust. 7 ustawy.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności należało uznać, iż właściwym do rozpoznania przedmiotowej sprawy jest Wojewoda K.
Z tego też względu, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 4, art. 15 § 1 pkt 4 oraz § 2 P.p.s.a., w zw. z art. 23a ust. 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych, postanowił jak w sentencji.