W świetle powyższego należało zatem stwierdzić, że decydujące dla ustalenia organu właściwego do rozpoznania wniosku M. S. było określenie jej miejsca zamieszkania. Ustalenie wskazanej okoliczności wymagało zaś zbadania, gdzie znajduje się jej centrum życiowe.
Za takie w niniejszym przypadku - wbrew twierdzeniom Prezydenta Miasta Z. - nie można uznać miejscowości M. położonej w Gminie Z. Okoliczności tej nie można było bowiem wywodzić wyłącznie w faktu podawania przez M. S. w postępowaniach sądowych i administracyjnych, prowadzonych z jej udziałem, adresu zamieszkania jej ojca, w sytuacji, gdy - jak wskazuje sama zainteresowana - było to podyktowane wyłącznie chęcią ukrycia jej obecnego miejsca zamieszkania przed mężem z obawy przed ponownym pozbawieniem jej przez A. K. możności sprawowania opieki nad córką, B. K. Powyższe twierdzenia należy uznać za przekonujące w sytuacji, gdy z akt sprawy wynika, że taka sytuacja miała miejsce. W jej wyniku ten sam organ uchylił poprzednio wydaną przez siebie decyzję o przyznaniu zainteresowanej świadczeń rodzinnych, a ponadto Sąd Rejonowym w Z. , postanowieniem z dnia [...] września 2014 r., zlecił kuratorowi sądowemu przymusowe odebranie G. K. i B. K. od ich ojca A. K. i przekazanie ich matce M. S., której - zgodnie z postanowieniem Sądu Okręgowego w C. z dnia [...] kwietnia 2014 r. (sygn. akt [...]) - została powierzona piecza nad dziećmi.
Należy zatem przyjąć, iż wskazywanie w tym przypadku przez zainteresowaną ww. adresu miało jedynie charakter instrumentalny, nierzutujący jednak na wolę koncentrowania przez nią w tej miejscowości swojego centrum życiowego. Zbyt daleko idące a zatem nieuzasadnione jest przy tym twierdzenie, że fakt osobistego odbioru korespondencji przez M. S. w M. miałby świadczyć o jej zamieszkiwaniu w tym mieście.
W związku z powyższym - w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego - podstawowe znaczenie dla rozstrzygnięcia przedmiotowego sporu o właściwość miała okoliczność, iż M. S. w dysponuje prawem do znajdującego się na terenie Z. lokalu mieszkalnego (wyrok Sądu Rejonowego w Z. z dnia [...] lutego 2015 r., sygn. akt [...]) oraz jest zatrudniona w położonym niedaleko tej miejscowości zakładzie pracy (L.). Zatem to w tym mieście stale przebywa i tam obecnie koncentrują się jej sprawy życiowe (rodzinne). Obecnym miejscem zamieszkania zainteresowanej jest więc ta miejscowość. Potwierdza to zresztą sama zainteresowana w swym oświadczeniu, znajdującym się w aktach administracyjnych.
Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że to Prezydent Miasta Z. jest organem właściwym do rozpatrzenia wniosku M. S. o przyznanie zasiłku rodzinnego i dodatku do tego świadczenia, w związku ze sprawowaną opieką nad córką, B. K.
W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny na mocy art. 4 w zw. z art. 15 § 1 pkt 4 i § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.