Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Sikorska (spr.) sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wójta Gminy Rąbino o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Wójtem Gminy Rąbino a Burmistrzem Miasta Rumia w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania sprawy z wniosku J. P. o przyznanie pomocy poprzez objęcie go ubezpieczeniem zdrowotnym i udzieleniem pomocy finansowej w postaci zasiłku celowego na zakup żywności i środków czystości postanawia: wskazać Burmistrza Miasta Rumia jako organ właściwy w sprawie. 2
Wnioskiem z 30 kwietnia 2020 r. Wójt Gminy Rąbino wystąpił o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy tym organem a Burmistrzem Miasta Rumia przez wskazanie Burmistrza Miasta Rumia jako organu właściwego do rozpoznania sprawy z wniosku J. P. o przyznanie pomocy poprzez objęcie go ubezpieczeniem zdrowotnym i udzielenie pomocy finansowej w postaci zasiłku celowego na zakup żywności i środków czystości.
W uzasadnieniu wskazał, że 14 stycznia 2020 r. do Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Rąbinie wpłynęły akta sprawy związanej z ww. wnioskiem przesłane z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Koszalinie. Z ustaleń Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej wynika bowiem, że wnioskodawca do grudnia 2019 r. przebywał w stowarzyszeniu D., a od tamtego czasu przebywa czasowo w domu wynajętym przez stowarzyszenie w miejscowości R., ale jest osoba bezdomną.
Wójt Gminy zwrócił się do Prezydenta Miasta Koszalin z wnioskiem o wyjaśnienie statusu prawnego ww. domu. Z uzyskanej odpowiedzi wynika, że obiekt ten nie jest filią stowarzyszenia, ani nie jest wyodrębniony organizacyjnie od stowarzyszenia D. Lokal w miejscowości R. nie jest lokalem mieszkalnym, a służy jedynie krótkotrwałemu wypoczynkowi osób bezdomnych, ew. odbyciu detoksu. Zdaniem Wójta Gminy nie można mówić o zamieszkiwaniu w tymże lokalu.
Dnia 22 stycznia 2020 r. Wójt Gminy przekazał niniejszą sprawę Miejskiemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w Rumii, na podstawie art. 65 § 1 k.p.a. w zw. z art. 101 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1507, ze zm.; "u.p.s."). Zdaniem Wójta J. P. jest osobą bezdomną, zaś gminą jego ostatniego zameldowania na pobyt stały jest Rumia, w związku z czym w świetle art. 101 ust. 2 u.p.s. to Burmistrz Miasta Rumia jest organem właściwym w sprawie.
W odpowiedzi na wniosek Burmistrz Miasta Rumia wskazał, że 5 grudnia 2019 r. do MOPS w Rumii wpłynął wniosek w sprawie potwierdzenia prawa strony do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych na podstawie art. 54 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, poczynając od 4 grudnia 2019 r. Z wniosku i akt sprawy wynika, że strona mieszka i przebywa z własnego wyboru, dobrowolnie w R. (bez skierowania). Dokumentem potwierdzającym wnioskowane przez stronę prawo jest decyzja wójta gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy. W przypadku braku możliwości ustalenia miejsca zamieszkania, zdaniem Burmistrza należy zastosować reguły z art. 21 k.p.a. R. jest prowadzony przez D. Zgodnie ze statutem tego stowarzyszenia jego działalność opiera się na odpłatnej i nieodpłatnej pracy ogółu jego członków, za mieszkanie i wyżywienie świadczy się pracę. Zdaniem tego organu strona z własnego wyboru znalazła się w R. Przebywa tam i mieszka w zamian za pracę. Miejscowość ta jest zatem centrum jego życiowych spraw. Lokal, w którym mieszka, nadaje się do zamieszkania, a więc strona nie jest osobą bezdomną w rozumieniu art. 6 pkt 8 u.p.s.