Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz /spr./ Sędziowie sędzia NSA Jan Paweł Tarno sędzia del. NSA Roman Ciąglewicz po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Warszawie a Komendantem Stołecznym Policji w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania odwołania od decyzji w przedmiocie skierowania na badania lekarskie postanawia: umorzyć postępowanie sądowe.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie wnioskiem z dnia 24 czerwca 2015 r. wystąpiło do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy tym organem a Komendantem Stołecznym Policji w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania odwołania P. K. od decyzji Komendanta Rejonowego Policji Warszawa [...] z dnia [...] września 2012 r. nr [...] dotyczącej skierowania na badania lekarskie.
W odpowiedzi na wniosek Komendant Stołeczny Policji wskazał, że uznał się organem właściwym w sprawie. W związku z tym wniósł o umorzenie postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.; dalej: p.p.s.a.).
W piśmie z dnia 20 sierpnia 2015 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie podtrzymało wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego. Jednocześnie przychyliło się do wniosku Komendanta Stołecznego Policji o umorzenie postępowania z uwagi na to, że stało się ono bezprzedmiotowe w związku z uznaniem się Komendanta Stołecznego Policji za organ właściwy w sprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 4 w związku z art. 15 § 1 pkt 4 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Może to czynić w odniesieniu do załatwienia konkretnej sprawy, w której dwa organy jednocześnie uznają się za właściwe do załatwienia sprawy (spór pozytywny) lub też żaden z organów nie uznaje się za właściwy w sprawie (spór negatywny).
Jak wynika z odpowiedzi na wniosek, Komendant Stołeczny Policji uznał się za organ właściwy w sprawie. W tej sytuacji, skoro negatywny spór kompetencyjny już nie istnieje, rozpoznanie wniosku o jego rozstrzygnięcie jest bezprzedmiotowe.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 15 § 2 i art. 64 § 3 p.p.s.a. postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym należało umorzyć.