Wniosek w przedmiocie ponoszenia wydatków za pobyt dziecka O. B. w rodzinnym domu dziecka
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Elżbieta Kremer sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta [...] a Starostą [...] w przedmiocie ponoszenia wydatków za pobyt dziecka O. B. w rodzinnym domu dziecka postanawia: 1. odrzucić wniosek, 2. zwrócić Prezydentowi Miasta [...] - ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego - kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od wniosku.

Uzasadnienie strona 1/2

Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], działając w imieniu Prezydenta Miasta [...], wnioskiem z 11 maja 2020 r. zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta [...] a Starostą [...] - Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie w [...], w przedmiocie wskazania organu właściwego do ponoszenia wydatków za pobyt dziecka O. B., urodzonej [...] czerwca 2011 r., w Rodzinnym Domu Dziecka D. D. zamieszkałej w [...] ul. [...].

W odpowiedzi na powyższy wniosek Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w [...], działające w imieniu Starosty [...], stwierdziło, że właściwym do ponoszenia wydatków na opiekę i wychowanie O. B. w Rodzinnym Domu Dziecka u D. D., jest Miasto [...].

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Stosownie do treści art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako: "p.p.s.a."), Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej.

W niniejszej sprawie Prezydent Miasta [...] oraz pozostający z nim w sporze Starosta [...], nie uznali swej właściwości miejscowej w sprawie ponoszenia wydatków za pobyt dziecka O. B., urodzonej [...] czerwca 2011 r., w Rodzinnym Domu Dziecka.

Podnieść należy, że właściwość jednostek organizacyjnych w przedmiocie ponoszenia wydatków na opiekę i wychowanie dziecka umieszczonego w pieczy zastępczej określa art. 191 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz.U. z 2020 r., poz. 821).

Przepis art. 191 ust. 1 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej stanowi, że powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka przed umieszczeniem go po raz pierwszy w pieczy zastępczej ponosi: 1) wydatki na opiekę i wychowanie dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej albo rodzinnym domu dziecka; 2) średnie miesięczne wydatki przeznaczone na utrzymanie dziecka w placówce opiekuńczo-wychowawczej, regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej albo interwencyjnym ośrodku preadopcyjnym; 3) wydatki na finansowanie pomocy na kontynuowanie nauki i usamodzielnienie.

Zgodnie z art. 191 ust. 16 o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej w sprawach rozstrzygania sporów o właściwość powiatów oraz gmin obowiązanych do ponoszenia wydatków, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.

Art. 191 ust. 16 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej reguluje zatem tryb rozstrzygnięcia, na której jednostce samorządu terytorialnego ciąży obowiązek ponoszenia wydatków na opiekę i wychowanie dziecka. Wskazać należy, iż stosownie do przepisów ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, ciężar ponoszenia wydatków spoczywa na jednostce samorządu terytorialnego, a organ jest jedynie wykonawcą tego obowiązku, realizowanego przez czynność techniczną - wypłaty (por. postanowienia NSA z: 7 października 2015 r., I OW 125/15; 18 października 2017 r., I OW 144/17).

Strona 1/2