Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędzia del. NSA Leszek Kiermaszek po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wójta Gminy L. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Wójtem Gminy L. a Prezydentem Miasta R. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku Z. N.o skierowanie do domu pomocy społecznej postanawia: wskazać Wójta Gminy L. jako organ właściwy w sprawie.
Wójt Gminy L. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu o właściwość między nim, a Prezydentem Miasta R. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku Z. N. o skierowanie do domu pomocy społecznej.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że Z. N. wystąpił do GOPS w L. z wnioskiem o skierowanie do domu pomocy społecznej. Do wniosku dołączono kwestionariusz rodzinnego wywiadu środowiskowego wraz z kompletem dokumentów. Kwestionariusz wypełniony został przez pracownika socjalnego R. Specjalistycznego Szpitala, gdzie na oddziale neurologicznym przebywa wnioskodawca. Pracownik ten ustalił, że ostatnim miejscem zameldowania zainteresowanego był Z., gm. L. Jak wnika z pisma Urzędu Miejskiego w R. Z. N. ponad 19 lat temu wyprowadził się z Z. i do tej pory nie wrócił do miejsca zameldowania. Natomiast czasowo meldowany był w R. i przebywał w tym mieście. Z informacji wynika, że wnioskodawca całe życie związany był z R., tam się urodził i spędził większość swojego życia. Tam mieszka jego najbliższa rodzina. Organ podał także, iż sytuacja osobista Z. N., cierpiącego na liczne schorzenia i wymagającego specjalistycznej opieki uzasadnia przyjęcie szczególnej właściwości, określonej w art. 101 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016, poz. 930 ze zm.).
W odpowiedzi na wniosek Prezydent Miasta R. wniósł o wskazanie Wójta Gminy L. jako organ właściwy w sprawie. Podniósł, że wnioskodawca podał, że jest osobą bezdomną i nie ma dokąd wrócić po zakończeniu leczenia w szpitalu. Jest rozwiedziony i ma dwie dorosłe córki, jednak nie utrzymuje z nimi kontaktu. Ostatni adres zameldowania to: ul. J. [...], Z., L. Informacje te potwierdzają akta sprawy. W ocenie Prezydenta Miasta R. wnioskodawca spełnia wszelkie przesłanki do uznania go za osobę bezdomną w rozumieniu art. 6 pkt 8 ustawy o pomocy społecznej, a zatem organem właściwym w sprawie jest - na podstawie art. 101 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej - Wójt Gminy L. Prezydent dodał, iż w jego ocenie nie zachodzą szczególne okoliczności uzasadniające zastosowanie art. 101 ust. 3 powołanej ustawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) - dalej w skrócie: "P.p.s.a", Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Przez spór o właściwość, o którym mowa w art. 4 P.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej, jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uważa się za właściwy do jej załatwienia (spór negatywny). Spór między organami jednostek samorządu terytorialnego, niemającymi wspólnego dla nich organu wyższego stopnia, jest sporem o właściwość, rozstrzyganym przez sąd administracyjny (art. 22 § 1 pkt 1 K.p.a.). Rozstrzyganie sporów o właściwość, należących do sądów administracyjnych, objęte jest właściwością Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 15 § 1 pkt 4 P.p.s.a.).