Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do ponoszenia wydatków na opiekę i wychowanie małoletnich P. K. i R. S. umieszczonych w pieczy zastępczej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędziowie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędzia del WSA Dorota Jadwiszczok (spr.) po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Powiatu O. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Powiatem O. a Powiatem A. w przedmiocie wskazania organu właściwego do ponoszenia wydatków na opiekę i wychowanie małoletnich P. K. i R. S. umieszczonych w pieczy zastępczej postanawia: oddalić wniosek.

Uzasadnienie strona 1/5

Wnioskiem z 22 lipca 2016 r. Starosta O., działając w imieniu Powiatu O., wystąpił na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23), dalej k.p.a. oraz art. 4, art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2016 r. poz. 718 z późn. zm.), dalej P.p.s.a., o rozstrzygnięcie negatywnego sporu o właściwość pomiędzy Powiatem O. a Powiatem A. w sprawie wskazania organu właściwego do ponoszenia wydatków na opiekę i wychowanie dzieci umieszczonych w pieczy zastępczej - P.K. i R.S. - poprzez wskazanie Powiatu A. jako organu właściwego do ponoszenia tych wydatków.

W uzasadnieniu Starosta wskazał, że w dniu 22 października 2013 r. Sąd Rejonowy w [...] III Wydział Rodzinny i Nieletnich wydał w sprawie [...] postanowienie dotyczące zabezpieczenia dobra małoletniego R.S., urodzonego dnia [...] lutego 2002 r. w [...], syna [...], poprzez umieszczenie go w rodzinie zastępczej w osobach [...] do czasu prawomocnego zakończenia przedmiotowego postępowania. Tego samego dnia ten sam Sąd wydał postanowienie w sprawie [...], dotyczące zabezpieczenia dobra małoletniego [...] urodzonego dnia [...] sierpnia 2012 r. w [...], syna [...], poprzez umieszczenie go w rodzinie zastępczej w osobach [...] do czasu prawomocnego zakończenia przedmiotowego postępowania. Postanowienia te Sąd wydał po śmierci matki dzieci - [...], która zmarła [...] lipca 2013 r.. Do chwili śmierci matka dzieci miała miejsce zamieszkania pod adresem [...]. Wraz z nią zamieszkiwały też dzieci. Matka dzieci przed śmiercią wskazała swą siostrę [...] wraz z jej mężem jako osoby, które miałyby się podjąć opieki nad jej dziećmi w sytuacji pogorszenia się jej stanu zdrowia lub śmierci.

W dniu 5 listopada 2013 r. Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w O. wydało decyzje nr [...],[...],[...] oraz [...] w sprawie przyznania świadczenia na pokrycie kosztów utrzymania dzieci w rodzinie zastępczej. Jednocześnie wystąpiło do Powiatowego Centrum Pomocy Rodziny w A. z wnioskiem o podpisanie porozumienia w sprawie przyjęcia dzieci oraz warunków ich pobytu i wysokości wydatków na opiekę i wychowanie w rodzinie zastępczej, motywując go obowiązkiem wynikającym z art. 191 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 135 z późn. zm.), czyli obowiązkiem powiatu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka przed umieszczeniem go po raz pierwszy w pieczy zastępczej do ponoszenia wydatków na opiekę i wychowanie dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej lub rodzinnym domu dziecka.

Powiatowe Centrum Pomocy Rodziny w A. odmówiło podpisania przedmiotowego porozumienia, powołując się na złożone przez matkę dzieci - [...] oświadczenie, z którego miałoby wynikać, że jej miejscem zamieszkania wraz z dziećmi od dnia 27 maja 2013 r. jest miejscowość [...] u jej siostry [...].

W przekonaniu wnioskodawcy nie można tego argumentu przyjąć za przesłankę przemawiającą za brakiem obowiązku Powiatu A. w ponoszeniu wydatków na opiekę i wychowanie dzieci z uwagi na okoliczność, że wskazanie przez matkę miejsca zamieszkania jej dzieci w sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia matki nie przesądza o miejscu zamieszkania dzieci w świetle przepisów Kodeksu cywilnego (art. 25 i art. 26 Kodeksu cywilnego).

Strona 1/5